loreena mckennitt'in the visit adlı albümünün 8. şarkısı olmakla beraber son günlerde beni kendine kitleyerek kendimden geçmemi sağlamış aşmış şarkıdır. live in paris and toronto albümündeki halide ayrıca güzeldir efenim.
the thundering waves are calling me home to you
the pounding sea is calling me home to you
on a dark new year's night
on the west coast of clare
i heard your voice singing
your eyes danced the song
your hands played the tune
t'was a vision before me.
we left the music behind and the dance carried on
as we stole away to the seashore
we smelt the brine, felt the wind in our hair
and with sadness you paused.
suddenly i knew that you'd have to go
my world was not yours, your eyes told me so
yet it was there i felt the crossroads of time
and i wondered why.
as we cast our gaze on the tumbling sea
a vision came o'er me
of thundering hooves and beating wings
in clouds above.
as you turned to go i heard you call my name,
you were like a bird in a cage spreading its wings to fly
"the old ways are lost," you sang as you flew
and i wondered why.
karanlık bir yılbaşı gecesi
clare*'nin batı sahilinde
sesini şarkı söylerken duydum
gözlerin şarkıyla dans ediyordu
ellerin ritimle oynuyordu
bu bir görüntüydü benden önceki.
müziği arkamızda bıraktık ve dans devam etti
biz sahile kaçana kadar
tuzlu suyu kokladık, saçlarımız arasından akan rüzgarı hissettik
ve bir hüzünle sen sustun.
aniden anladım gitmen gerektiğini
dünyan benimki değildi, bana gözlerin anlattı
evet oradaydı, hissettim zamanın geçiş noktasını
ve merak ettim, neden...
hırpalanan denize bakışlarımızı fırlattırken
bir hayal gelip beni sardı
tehditkar tırnaklar ve çarpan rüzgarlardan
uzaktan görünen bulutlardan gelen.
tam gitmek için dönerken adımı söylediğini duydum
kafesinde uçmaya hazır bir kuş gibiydin
"eski yollar kayıp" dedin uçarken
ve merak ettim, neden....
