You are on a bleak, cold, windy island. And you seem to be alone... but fires and candles still burn. As you explore, a story of guilt, loneliness, and faith begins to take shape. And it becomes increasingly obvious that something is hunting you...
Ben ki her oyunda aşık olacak en az bir en fazla sonsuz şey bulabilirdim. Bu oyuna 10 üzerinden 3'ü bile zor veririm.
Steam'de ₺4,00. Oyun kartı ve dolayısıyla rozeti yok, başarımı yok, dil desteği yok. 28 ekim 2014 çıkışlı indie korku(?) oyunu.
Şimdi grafikler bu kadar berbat olunca insan diyor ki "korku oyunlarında grafiğin zaten önemi yok, bakalım nasıl yapacak da korkutacak?" ve ha geldi ha gelecek derken oyun bitiyor. Ulan bari jumpscare falan yapsaydınız, en olmadı ekran cızzırt cızzzııırrtt etseydi bir irkilseydik. Bütün oyun boyunca anca hır hır bir hırlama sesi geldi o kadar.
Amnesia gibi, overcast gibi atmosfer hemen hemen aynı. devamlı bir Fırtına sesi var, insanı geriyor. Ama tabii az önce saydığım iki oyun "korku" oyunu, bu ne? bilemiyorum.
Birkaç ufak tefek bulmaca koymuşlar, onları da ipucundan falan değil deneme yanılma yöntemi ile buluyorsun.
Müzik seçimleri başarılı, diyaloglar başarılı. ingilizcesi süper über emeyzing olmayan birinin anlamasına imkan yok ama. Oyun ellie, isa, abel ve daniel adında 4 kişiden bahsederek başlıyor. isa dediğimiz kız imiş. Sonrasında nesnelere yaklaştıkla soğuk-sıcak misali diyaloglar ve anılar çıkıyor karşımıza. nesneye yaklaştıkça belirginleşiyor, uzaklaştıkça silikleşiyor filan fişman. Böylelikle yaşanmış anıları tekrar yaşıyor gibi oluyoruz. Girdiğimiz odada daha önce neler olmuş bize anlatılıyor. Şiirsel bir anlatımı var açıkçası, o kısmı güzel.
"I feel like i... missed life," he said. "Like it whizzed right by while I wasn't looking, and i'm watching it disappear into the horizon. Stuck, in this prison."
"Come on," she said. "look out at the water. isn't it beautiful?"
"it's lonely," he said. "Lonely and infinite."
"How do you know abel didn't take it?" he said.
"Because i trust him," she said. "he is a dismal man, but he would never hurt any of us. do you trust ellie?"
Daniel didn't answer immadiately. "i trust all of you," he said. "because that's how we have to live."
"We're old, isa," said Abel. "And we're getting older."
"We've been getting older since we were born," said isa. She was always smiling. Abel never smiled.
