düzgün bir epub versiyonunu bulamadığım muhteşem kitap. hepsi kitabın ortasından, gondor kuşatması bölümünden başlıyor. yardım! yardım! yardım! acil! lütfen!
hey(dit): yok mu lan bi allahın kulu.
buldum lan buldum. daha doğrusu kendim yaptım. sizden yardım isteyende kabahat.
serinin son ve en duygusal filmi. özellikle aragorn'un tacı giymesinden sonra herkes önünde eğilirken onun hobbitlere "siz kimsenin önünde eğilmeyin." demesi ve kendisinin de hobbitlerin önünde eğilmesi gerçekten tüyleri diken diken eder.
kitaba gelince. zaten sonuna kadar müthiş hüzünlü okumuştum. ama en sonunda "yüzük kardeşliğindekilerin sonradan yaşadıkları" bölümü hüngür hüngür ağlatmıştı. hele ki legolas ve gimli'nin birlikte ayrılışı. olağanüstü.
lord of the trilogies desek bile yeridir lakin filmde enteresan bir nokta var. şimdi bu frodo'nun giydiği mithril, o devasa mağara trolünün salladığı mızrak darbesiyle bile delinmemişken bu acayip örümceğin iğnesini nasıl durduramadı?
serinin başlangıç filmi olan fellowhsip of the ring ile arasında seçimde zorlandığım bir film olmuştur.
frodo'nun ise sam'e güvenmeyi bir türlü becerememesi.. ah smeagol..ah.
Legolas karakterinin tek başına Devasa fili devirmesinin olduğu muhteşem sahneleri olan serinin son filmidir
fil sahnesi için bkz: http://tumblr.com/xunb2k7ft
insanların akıllarına silinmeyecek replikleri ve sahneleri sokan filmdir.
daha önceden de belirtildiği gibi rohirrim ordusunun çayırlara dalışı ve legolas'ın koca fili tek başına indirişinin yanı sıra eowyn'in cadı kralın anlının çatına "i am no man" diyerek kılıcı sokuşu ve kehaneti yerine getirişi, o iki ufak hobit'in yüzüğü yok etmesiyle devasa baradur'un ağır çekimde yıkılışı, mordor'un yerle bir oluşu ve bu sırada gandalf, aragorn ve diğer savaşçıların ağlamaklı gözlerle hüküm dağına bakışı bu güzel sahnelerdendir.
ama bir sahne vardır ki o şahsımın aklında daima farklı bir yerde olacaktır. sinema versiyonunda bazı kısımları kesilen hayalet ordu sahnesi. ordunun mağarada toplaışı, aragorn'un, kumandanın boğazına kılıcını dayayışı, cevap alamayışından dolayı tükenen aragorn tam ümidini yitirecekken kumandanın çıkıp gelerek "we fight" deyişi insanı yerinden zıplatabilir zaman zaman. görünmez ordunun önce korsanlara, sonra da çayıra dalışını söylememe gerek bile yok sanırım.
insanların çağının başlangıcını anlatan leziz bir şarkıdır. şarkıyı o anda gerçekten viggo mortensen söyler, hem de pek içli söyler. nice fedakarlıkların, kederlerin, kayıpların ardından yeni bir yaşama başlamanın verdiği hazzı ve umudu hissettirir insana. o sahneye ne kadar güzel oturduğunu sadece izlemiş olanlar bilir.
filmi de kitabı da bana göre serinin en iyi bölümüdür. on beşinci defa izlemenize rağmen ağlatır; bir çok kilit sahne barındırır. özellikle son sahneleri hüngür hüngür döktürür. fakat;
--spoiler-- extended edition izleyenler mouth of sauron'un başına neler geldiğini hatırlayacaklardır. böyle salakça bir sahne için peter jackson'a selamlarımızı iletiyoruz.
--spoiler--
