film çok uzun olduğu için, yaşın da ufak olması sebebiyle sinema koltuğunda uyuklayan çocuktur. ne anlarım yüzükten falan o zaman. sonra telafi ettik tabi.
harika bir duygudur. filmde 1 saat geçmiştir ve sen '' her halde ara olmayacak'' diye düşünürsün. sonra bir bakarsın daha izlenecek çok şey var. bir efsanenin başlangıcına tanıklık etmektir ayrıca.
21 aralık 2001 yılının soğuk rüzgarlı bir akşamı saat 21 bilmemne seansında(ANTALYA'da) izlemiş olmanın keyfini tarif edemem ancak bunu yaşayanlar bilir. Akabinde gelen 2 yılı efsaneni her serisi yine sinama salonunun huzurlu karanlıgında izlenmek için beklenir(Bilen bilir bir çeşit işkencedir PETER amcanın yaptığı). Şimdide aynısını hobbit için yaşamaktayız, zamanı geldiğinde yine yaşayacağız.
filmin girişinde aşırı bir heyecanla girip izlemek çıkarkende fena bir halde çıkmış olduğunu düşündüğüm şanslı insanlardır. bu kadar güzel filmi izleyipte ulan ne filmdi be deyip tekrar izlemek istememek duygusuna kapılan yoktur sanırım. bazılarıda 2. filmi düşünür ve kitabını okuyanlar vay amk şu bölümü eklememiş bu insanı eklememiş kolu yamuktu gözü kördü vb. problem yaratanlarda olucaktır siktir edin onları.
kesinlikle zamane ergenlerine nasip olmayan bir duygu. 3 filme de aylar öncesinden yer ayırtıp ilk çıktığı gün gittim. pişman değilim. herkese nasip olmaz.