we entered winter once again
naked, freezing from my breath
neath the lid all limbs tucked away
this coffin is your abode from now
and onwards
your body is mine to avail
such a tragic sight you are
slave under my creed
spurring me with those tears
i am beyond death
midst a dreaming affinity
saving strength now, faint whispers
come erotic communion in its splendour
fever mirrored ghosts
night time consolation, cross the line
draw murder into art
sleep inside through days
in the wake of this relief
shivering, longing for more
insanity at it's peak
love me to my death
lost are days of spring
you sighted and let me in
keep the beast inside
shackled within my hide
screaming out too late
losing to my hate
grew together with your skin
and paced the trails of sin
your gaze covered with virgin snow
rigid features
it's the shallow deeds who is to blame
deafening shrieks pierced the night
a step from oblivion
moving into the dim lights
hiding within a reverie
it was worth it for the wait alone
solonun öncesi, solosu ve solosundan sonra gelen bölümle beraber çoşkuyla doldurur bünyeyi. "hööoaeehahaehhhaoaeeaaeah ulaaan" diye serzenişlerde bulunursunuz, anlayamazsınız neler oluyor bir anda. 4 dakika 5 saniyenin sonrasında bir güzel rahatlarsınız. sonlara doğru yine çoş çoş çoş. sonra en sonunda böyle piyanoyla tekrar bir kendini bul. anlatamıyorum efendim çok fecidir.
2. dakikasından itibaren zar zor sakin durabilen bünyeye iyice kendini kaybettiren blackwater park mükemmeli. mikael akerfeldt yaratıcılığının dorukları olarak gösterilebilecek bir şarkıdır. şarkıdaki brutal vokaller alabildiğine yırtıcı, clean vokaller ise inadına sakindir. ilahi mikael bu kadar oksimoron olunmazdır. Dinlerken yapılan headbang sonucu kafayı klozete çarptırmıştır bu nedenle küçük bir uyarı mahiyetinde dinlerken odanızın kapısını kitleyindir. Şahsi olarak; the lotus eater' dan sonra en sevdiğim şarkıdır. Ayrıca bu şarkıyı yaratanın bass gitarının telleri olmak isterimdir.
edit: şu an mikaelin birazdan paylaşacağım şarkının lamentation halinde bulunan halinin 3.37 anındaki yüz ifadesinin hislerimizin tercümanı olduğunu farketmiş bulunmaktayım.
