-tabutun konması için mezar açıldığında çukurun dibinden çıkan kalın, turuncu bir kök gördüm. garip bir biçimde sakinleştirdi beni. kısa bir an için, ölümün çıplak gerçeği törenin sözcüklerinin ve hareketlerinin ardına gizlenemez oldu. işte oradaydı; dolaysız, süssüz, gözlerimi kaçırmama olanak tanımıyordu. babam toprağın içine indiriliyordu ve zamanla tabutu dağılıp ayrılınca, o görmüş olduğum kökü beslemeye yarayacaktı bedeni. o gün söylenip yapılmış olan her şeyden daha çok anlamı vardı bunun benim için.
