Vize sınavlarımdan birinde Son zamanlarda izlediğiniz üç filmi ve yönetmenini yazın sorusuna yönetmenini hatırlayamadığım için yazamadığım on numara filmdir.
Bir stefan zweig hayranı olarak eglenerek izledigim film o yuzdendir ki saglikli yorum yapamicam filmin guzel ya da kotu olusu hakkinda fakat sunu soyleyebilirim ki degerli yazarimizin tekrardan fena dertli ve sikintili bir adam oldugunu gozlemledim filmde...
Eger birazcik yazarligini anlayabildiysem otel, yazarin avrupaya olan ozlemi dusunulurse onu tasvirliyor ve avrupanin(yani hitler oncesi avrupanin) eski haline ozlem duydugu icin kimse ziyarete bile gelmese de onu acik tutuyor cunku ona ozlem duymaktadir.
Film icin tavsiye bekleyen dostlar icin sade de gelirsem. eglenceli bir film izlemeye deger. casting de saglam olunca sikilmadan izlersiniz ama fazlasini beklemeyin.
wes anderson'un en son yönettiği süpersonik filmidir. Renkleriyle insanı kendinden geçirtir, hikayesi de gayet iyi ve eğlencelidir. AyrıcaAnderson'un her filminde vazgeçemediği oyuncu kadrosu bu filmde de karşımıza çıkar. izleyin, izlettirirn.
sanat yönetmenliği, mekanlar, renkler başınızı döndürebilir. salt komedi filmi değil, daha romantik bir havası olan masalsı bir film. cast zaten malumunuz. kesinlikle tavsiye edeceğim ve 2014'te merakla bekleyip bayağı bulduğum birçok yapımın aksine iyi ki izlemişim dediğim bir film.
alman yazar stefan zweig'ın hikayesini wes anderson mükemmel sahneler ve mükemmel oyunculuklarla süsleyip çok güzel bir film sunmuştur bize.Kamera hareketleri ve şaryo kullanımı mükemmeldir.Film boyunca kamera hareketleri biraz başınızı döndürse de hepsi yerinde kullanılmıştır.bir de bizim ''voldemort'' diye bildiğimiz ralph fiennes abimiz hayatının en iyi performansını gerçekleştirmiştir.
kahkaha attırmasa da sürekli yüzünüzden gülümsemeyi eksik etmeyen film. yapılsın böyle filmler iki yılda falan bir tane. oldukça da "dedem anlatsa da dinlesem" bir hikayesi vardır.
izlerken benjamin button ve amelie izlediğimde aldığım keyfi aldım. yani böyle denildiği gibi tatlı bi film işte. yormaz üzmez. akar gider. keyif verir.
festival filmi tadında komedi yapıcaz diye ugrasilmis ve komediyle alakası olmayan gereksiz absurdluklerin olduğu bir film.oyunculukla kurtarilmaya çalışılmış ama vasat ötesi bir yapımdir kendisi.sanatsal solen diyenleride pek anlamadim bol görsel olunca sanatsal mi oluyor? puanim 3 ne yazikki.
9 dalda oscara nasıl aday gösterildiğini anlayamadığım film. hayatımdan 90 dakika çalınmış gibi hissettim. herkes görsellik oyunculuk güzeldi gibisinden yorumlarda bulunmuş fakat bir sinemada düzgün bir hikaye ve güzel bir son yoksa bu işin sanatını yapmış insanlara hakaret olur diye düşünüyorum özellikle 9 dalda aday gösterilmekle daha büyük bir hakaret olmuş. komedi denmiş fakat izlerken mimiklerim dahi oynamadı.
son derece iyi bir filmdir. zekice kurgusu, oyuncuları, kostümler, mekanlar ve en önemlisi mizahi yönü zaten mükemmel. Tabi türk dizisine alışmış bünyeler anlamaz böyle işlerden.
--işbu entry şahsımca spoiler içermekte--
filmin daha ilk sahnelerinden itibaren bir moonrise kingdom havası sezdim. biter bitmez açtım imdb'i aa o da ne? aynı yönetmen. tam -ehehe öğrenmeye başladım bu işi- derken içimdeki diğer ses -kes lan çok bariz benziyordu zaten gerizekalı- dedi.
nerden ne şekilde oluşturduğumu bilmediğim film listemin içindeydi, konusuna falan bakmadan açtım direk başladım. dolayısıyla cast hakkında bir fikrim yoktu. -hiiiiiii edward norton eneeeem adrien brody- şeklinde izledim filmi. wes anderson amcamızın adını unutmayacak şekilde hafızama kazımış oldum.
ne zaman -ay ne beyefendi adam- diye düşündüysem ana bacı sövmeye başladı karakterimiz. aynı şekilde ne zaman -aha şimdi sıçtılar- dedim yine komik şeyler oldu. bu durum biraz psikolojimi bozduğundan hiçbir yerinde en ufak bir tebessüm edemedim.
tat olarak moonrise kingdom için antep fıstıklı çikolata dersek, bu film de fındıklı çikolata olur bence.
yormayan, başka bi dünya mümkünmüş gibi hissettiren, ince detaylarıyla bittiğinde böyle tatlı bi duyguyla kalakaldığınız, masalsı filmleri sevenler için sıralamaya girebilecek bi film.
son zamanlarda izlediğim en güzel ve samimi filmdir. Yönetmen koltuğunda wes anderson harikalar yaratırken yıldızlar geçidi gibi olan oyuncu kadrosuda sizi tatmin edecektir. Kanımca oscar'ı hak ediyor ama henüz birdman'i izlemedim.
güzel bir filmdir.
ince dokundurmalar yerindedir.
kış manzaraları çok hoştur.
nostalji ağırlıklıdır duygular.
efendilik ve kibarlık dersi verilir bi yandan.
oyuncular iyi seçilmiştir.
hiç sıkılmadan izlenebilir, başladığı gibi biter.
en beğendiğim sahne ise nazi askerlerinin birbirlerine ateş açtığı sahnedir.
Gayet hoş filmdir. Oldukça eski bir zamanın içinde geçen olayları anlatmaktadır. En ağlanılası sahneler dahi ağlatmaZ ,Ustalıkla komediye dönüştürülür. Gerçek komedi filmi de böyle olmalı zaten.
bütün doğu avrupa'yı bir potada eritmiş masalsı ve komik bir film, konu çok akıcı ve renk cümbüşü bir ortamda geçiyor. en iyi film oscarını alacağını sanmam ama kesinlikle kostüm, sinematografi ve makyaj ödüllerini alacaktır.
wes anderson'dan yine başarılı bir film. kadro zaten ünlüler geçidi (ve hepsi hakkını veriyor), ama ağırlık ralph fiennes abimiz ve zero rolündeki genç mahir elemanda. mekanlar, kostümler ve hikaye ilgiyle ve keyifle izleniyor. izleyin, pişman olmazsınız. willem dafoe abimizin psikopat tetikçi tiplemesi ve jeff goldblum'un görev adamı, ciddi avukat tiplemesi özel ilgiyi hak eden türden.
