ilk saniyesinde the sound of silence çalmaya başladığı andan itibaren hapseden bir atmosferi vardır. ben de dahil pek çok erkekte olan olgun kadın fantezisinin hayat bulmuşudur. 20li yaşlarının başındaki her er kişi bu filmi izlemeli derim ben.
68 kuşapının burjuva kültürüne karşı isyanını dışa vuran bir film. evlilik ve bağlılık gibi toplumsal normlar tarafından bir kalıba sokulmamış olan saf, samimi ve doludizgin bir aşkı anlatıyor.
kırk yılı aşmış bir film için yirmi birinci yüzyıldan kalkıp ahkam kesmek -hele dustin hoffman gibi bir isim söz konusuyken- olanaksız olsa da pek ısınamadığım, az buçuk klişe bulduğum bir uzun metrajdır. filmin müzikleri simon and garfunkel imzalıdır.
Aslında bir gençlik filmidir. Mizahla özgürlük duygusunu birlikte ele alan yönetmen mike nichols hoş bir atmosfer yaratır. Simon and garfunkel'in eşsiz müziklerini de unutmamak gerek elbette. Ailenin bilinçsiz ısrarlarından kurtulup önündeki uzun yaşama adım atmak isteyenlerin filmi olmuştur. Dustin Hoffman'ın ilk başrollerinden biri olmalı. Anne Bancroft'un Mrs. Robinson karakteriyle bütünleştiği filmdir ayrıca.
7 dalda oscar'a aday gösterilip mike nichols'a en iyi yönetmen ödülünü getiren 1967 yapımı film.. farklı yaşlardaki kadın ve erkek ilişkilerini gündeme getiren filmde; anne bancroft ile dustin hoffman başrol oynuyor..
en efsane repliklerden birine ev sahibi;
--spoiler--
mr. mcguire: ben. i want to say one word to you. just one word.
benjamin: yes, sir.
mr. mcguire: are you listening?
benjamin: yes, i am.
mr. mcguire: plastics.
benjamin: just how do you mean that, sir?
--spoiler--
