Marlon Brando'nun karakteri oğlunun öldürüldüğünü öğrendiğinde öyle içten bir tepki verir,Marlon Brando öyle iyi oynar ki o sahneyi içinizdeki çocuk ölmemişse evlat olmayı hatırlatır size. Bu film kötü,mafyatik bir ailenin filmi değildir. Hayatın güçlü,güçlü olmak için de kötü olmaya ittiği bir ailenin hayatta kalma mücadelesidir.
Bugün ilk film ve ikinci filmin yarısını izledim yaklaşık dört saat kadar oluyor toplamda.
şimdiye kadar izlemedim, sanırım büyük filmler bi çekimserlik oluşturuyor insanda.
Bir film nasıl olur da bu kadar bağımlı kılar kendine üstelik yıl 1972 her şeyin güzeli eskilerde belki de eski yönetmenler bi başkaydı bilemiyorum.
Uzun süre etkisinde kalıyorsunuz italyan kültürü ile hafif bi tanışıklıkla eş zamanlı Don Vito ve Michael Corleone u tanımak, oyunculuklar ve atmosfer bambaşkaydı.
Anlatılmaz hakikaten.
Serinin 1.filminin efsane olduğu doğrudur. Pek tabii 2. film de efsanedir. Replikler soundtrack ler mimikler on numaradır herşey. Ancak 3.film için aynısını söyleyemiycem üzülerek. Sırf seriyi bir sona ulaştırmak için final yapmak için çekilmiş gibidir serinin son filmi. Ve 1ve2 nin yanında biraz vasattır. Aynı tadı vermez. Ancak corleone ailesi kesinlikle tekrar tekrar izlenmelidir.
Çok sağlam bir filmdir. Özellikle godfather 1 un yeri bende ayrıdır. Marlon Brando ve al pacino gibi ustaları seyretme zevki şahanedir. Santino nun ölüm sahnesi etkileyicidir.
izlemediyseniz en kısa zaman üç filmi de izleyin. Soundtrack ları muhteşemdir. ennio morricone harika işler başardığına şahit olacaksınız.
enfes filmdir. enteresan mesajlari vardir. birinci bolumde soylenmis kucuk bir soz, son bolumde islenen cinayeti anlamaniza yardimci olur.
cok guzel ozlu sozleri vardir. "dostlarini yakin tut ama dusmanlarini dahada yakin tut" gibi.
bire bir hayat hikayesi olmasada kitaba ilham kaynagi olan kisi carlo gambino'dur.
carlo gambino'da tipki godfather gibi cok kucuk yasta amerikaya gelmistir. mucadele etmis ve en buyuk italyan mafya ailesi olmustur. ayrica eceliyle olen tek mafya lideridir.
ilk filmini milyonuncu kez izledim, 2.si de güzeldi ama sonuncuyu sevemedim. unutulmaz replikleri olan efsane film serisi.
(bkz: sana reddedemeyeceğin bir teklifte bulunacağım)
o vaftiz sahnesi... ara ara tekrar okunan başucu kitabı gibi izlerim o sahneyi.
evet abartılmış bir filmdir ama bu onun efsane olduğu gerçeğini değiştirmez. dönemi göz önüne alınarak eleştirilmelidir. konusu, oyunculukları ve müzikleriyle döneminin ötesindedir ve onu efsane yapan, arşivlerimize girmesini sağlayan da budur.
