DT nin üstünde uzun uzun kritik yapabileceğim albümü, çünkü bu albümü o kadar çok dinledimki kendimi bunda yetkili görüyorum.*
öncelikle bu albümün kapağı çok güzeldir, bak bak sıkılmazsın. http://galeri.uludagsozluk.com/g/the-gallery/
skydancerdan sonra çok farklı geldi bana, skydancerdan daha çok severim hatta.
içindeki şarkılara gelecek olursak, şarkı demek haksızlık gibime geliyor, bildiğin şaheser bunlar.
albümle aynı adı taşıyan şahesere geçecek olursam, hayatımda duyduğum en duygulu rifflerden birini barındırıyorki bu albümün genelinde bu hava hakim. zaman zaman ağlatır bile bu riff.
ben dt nin tüm albümlerini dinlemedim skydancer ve the gallery nin tamamını dinledim. haven ve damage done ise elimde mevcut ancak henüz dinlemeye başlamadım.
gelmiş geçmiş en iyi albümler listesinde ilk sıraları zorlar benim için.
mikael stanne nin bu albümde vokalliği oldukça başarılıdır. kimi şarkılarda mine is the grandeur gibi ensturman besteyle insanı huzura götüren, punish my heaven şarkısı ile insanı ara ara uyandıran ara ara uyutan beste, lethe gibi şarkılarda da insanı tek kelimeyle ağlatan harika bir albümdür. kanımca bu albüm dark tranquillity nin en iyi albümüdür.
Dark tranquillity'nin 1995 çıkışlı ve yaptıkları en sağlam albüm. içinde; lethe, punish my heaven, edenspring gibi muhteşem parçalar barındırır. en iyi melo death albümlerinden biridir ***
Death Metal tarzında bir müzik kültürüne sahip Dark Tranquillity adlı bir yabancı grubun en güzel albümüdür ve o tarzdaki en iyi albümlerden birisidir, yıllardır dinlerim. Ama zevk meselesi olduğu için; dinleyip bu ne allah aşkına yahu, nasıl zevk alabiliyosunuz bundan diyebilen insanlarıda anlayışla karşılamak lazım.
One lonely portrait
covers the love-starved canvas
in honour of the birthless rebellion
within me.
Every picture holds a tale
every shade tells of a thousand words.
