doom metal'in 1 numarasına yakışır bir şarkıdır. Hele ki o sonlardaki elektro solosu. iyi müzisyenler gitarı konuşturmaları ile övünür ya. Bu adamlar gitarı ağlatıyor. O kadar yani. Ha bu arada...
Kışın dinleyince daha uyumlu olan şarkıdır.
Çünkü kar ve orman havası vardır bu şarkıda.
Tepede buz tutmuş dolunayın soluk ışığı gölgeler yapar ağaçların arasında..
empyrium'un belki de en güzide parçası. dinlendikçe geçmişe, geçmişten hayallere, hayallerde umutsuzluğa götürür.
ah bu şarkıların gözü kör olsun azizim.
