''destan sever misin?'' diye söylenirken destan sahnesine sokuluyor insan zaten.
alexandria'nın bir o kadar yerinde mimikleri ve konuşması var ki, ne bir fazla ne bir eksik; cuk her sahnede... en sondaki hikayenin sonunu değiştirme anında ağlayarak ikna etmesinden bahsetmiyorum bile... muazzam.
heh giremedim bi türlü şu konuya, görselliği. o ne ya? yönetmeni kim diye merak etmediğim filmin arkasından Tarsem Singh çıktı. araştırmalarımın arasına aldım, çünkü cahillik kötü bi şeydi. **
tablo sergisi minvalinde ardı arkası kesilmeyen sahneler müthişti zaten.
bi gerçek bi uydurma, bi gerçek bi uydurma dünyaya gidilmesi ne kopukluk oluşturuyor ne de abartı. akıyor adeta, alexandria'nın samimiliği ve roy'un sadeliğiyle.
aklıma peşi sıra kurgu'nun peyderpey yedirilmesi geliyor. gözüm artık yeni filmlerde alexandria'yı arıyacaktır. adı başka da olabilir tabii.*
ez-cümle; filmler üzerine yazan çizen bi arkadaştan aldığım öneriyle izlediğim zamanın bi dakikasının dahi boşa gitmediğinin göstergesi olan destana göz kırpan sinema. *
o şeker topaç kızı yemek istediğim, lee pace'in karizmatik sesine hayran olduğum, bu film dünyada mı çekilmiş cennette mi diye sorguladığım filmdir. 26 farklı ülkede çekilmiş film yamulmuyorsam, böyle güzel yerler var mı yahu dünya üzerinde? beethoven 7th symphony'sinin kullanılması harika olmuş zaten. roy'un küçük kız tekrar düştüğündeki pişmanlığı, suçluluğu; hikayeye devam ettiklerinde karşılıklı gözyaşı dökmeleri hüzünlendirir. 2 farklı hikayeyi dinlemek gibi film.
Alexandria: Will you tell me the story now?
Roy: What story?
Alexandria: The epic.
Roy: Alright... alright, close your eyes. What do you see?
Alexandria: Nothing.
Roy: Rub'em. Can you see the stars?
Alexandria: Yes.
Roy Walker: What's that?
Alexandria: Food.
Roy Walker: Where'd you get it?
Alexandria: The chapel.
[feeds him a communion wafer]
Roy Walker: I'm sorry I shouted at you. I was angry.
Alexandria: No problem.
Roy Walker: Are you trying to save my soul?
Alexandria: [not understanding] Hmm?
Roy Walker: Are you trying to save my soul? Do you understand me?
Alexandria: What?
Roy Walker: Did you understand what I meant?
Alexandria: What you said?
Roy Walker: I said, are you trying to save my soul? Giving me that?
Alexandria: What mean that?
Roy Walker: The Eucharist.
Alexandria: What?
Roy Walker: The Eucharist. The thing you gave me. It's a...; it saves your soul.
Alexandria: Hmm? The thing I give you...; what?
Roy Walker: The little piece of bread that you just gave me. It saves your soul.
Alexandria: What? What? *What*?"
iki hafta önce izlediğim, izlerken de hayran kaldığım bir filmdir. fakat izledikten bir süre sonra fark ettim ki filmin bazı kısımlarını hatırlamıyorum*. o derece ilginç bir film ya da bende bir bokluk var.
bu filmi şimdiye dek izlemediğimden ötürü ar ettim.
şu yaşıma dek hissettiğim her "hissi" hisseden birileri varmış ve bunları teker teker filme döküyorlarmış... sadece bana ait dünyamda "bence"olan duyguları hissettiğime o kadar eminmişim ki küçükken, duygulrımı karşı perde de ,ekranda* görmek hala şaşırtıyor,özletiyor,sarsıyor.
hayal dünyası denen uçsuz bucaksız,boyutsuz,sınırsız yerde kurduğumuz hayallerin maddeye bu denli muhteşem bir başarıyla aktarılması ömrüm boyunca şaşırtmaya ve mutlu etmeye devam edecek beni.
bu filme edilen tüm tebrikler,hayallerini 'hayal işte' deyip geçmeyen, bizimle paylaşmak için böylesine boyut ötesi çalışan tüm yönetmenlere senaristlere gelsin.**
gorillaz grubunun müzik piyasasına yeni bir bakış açısı getirdikleri ve neredeyse bütün üretim ve kayıtlarını ipad ile yaptıkları albüm..
ipad ile kaydedildi deyince birçoğunuzun aklından geçirdiği gibi albüm müzikal anlamda kısıtlı değil. gorillaz dinleyicilerinin daha önceki albümlerde hoşuna giden hipnotize eden groovelar, muhteşem melankoliler ve daha önce gorillaza dair ne varsa hepsi bu albümde de var. ve gerçekten iyi bir albüm..
teknolojinin gelişiminin müziği demokratikleştirdiği aşikar. artık yetenekli ama parasız sanatçılar da büyük müzik şirketlerin desteğini arkalarına almadan aynen gorillaz gibi kaliteli albümler kaydedebilirler. bu konuda arkalarından gelenlere açtıkları yol açısından grubun yaptığı albüm oldukça ilham verici..
izlemeyenler için izleyeceğiniz en iyi film olmaya adaydır. Görsel öğeleriyle akılda yer edecek olan filmdir. zihninizde farklı hoş bi tat bırakacak olan filmdir. tekrar tekrar izleyeceğiniz filmdir. başyapıttır. harikadır... vs. vs.
aleksandra'nın roy'un anlattığı hikayeden başka bir eğlencesinin olmayışı,yalnızlığı;roy'un ise aleksandra'ya anlatacağı hayat hikayesini nasıl şekillendireceğine karar veremeyeşi ve sonunda,gugli gugli go away!
fena bir film,yani insanı fena yapan bir film.görsel efektleri de insanı çocukluğundaki hayal dünyasına götürüyor.defalarca izlenmesi,iyice anlaşılması gereken bir film.
daha filmin başlangıç sahnesinden itibaren sizi görsel bir şölenin içine çeken bir baş yapıt olmasıyla birlikte, sahne müziklerininde beethoven 7th symphony'nin çalması, izleyenlerin de kendilerini alenxandra gibi hayallerin ortasında bulması, kaçınılmaz bir son olmaktadır. tek kelimeyle mükemmel bir yapıttır.
herhangi bir ayırıma gitmeden herkesin beğeniyle izleyebileceği ve nadir karşılaşılan filmlerdendir.
küçük alexandria nın oyunculuğu karşısında da ayrı bi dehşete düşmüşlüğüm vardır.
denk gelirse izlenilmesi hatta mümkün olduğu kadar denk getirilmesi gereken bir film.
harika film. anlatılamaz, izlenilmesi gerek.
--spoiler--
gugli gugli gugli go away.
--spoiler--
--spoiler--
alexandria: why are you making everyone die?
roy: because..everything dies.
--spoiler--
--spoiler--
are you trying to save my soul?
--spoiler--
--spoiler--
you should ask someone else. there's no happy ending with me.
--spoiler--
küçücük bir kızın hayal dünyası ile uyuşturucu müptelası bir adamın çok güzel bir karışımını anlatır film. bir noktadan sonra hangisi adamın hikayesi, hangisi kızın hayal dünyası ayıramaz hale gelirsiniz. film izlenir ve ardından hayatın tüm kalp kırmışlarına dönerek şu sözler söylenir; gugli gugli kaybol.
filmdeki kucuk kiz cok itici baska bi cocuk bulamamislar mi diye sorasi geliyor insanin. sanki birazda moronluk var kendisinde. adam bisey sordugunda bin kere tekrar ediyor bu hala anlamiyor. lan 2 yasindaki cocuga bisey sorsan anliyor be neyse ayrica adam da cok adi sirf o masum cocugu kullanmak icin kicindan masal uydurdu hepimizde agzimiz acik izledik ama. masal'a diyecek lafim yok bildigin muhtesem olmus...
