Epica bu albümde konsepti ve hikayeyi öne cikarmak icin "hit sarki cikaralim" havasindan vazgecmis. Zaten mainstream'e dogru degil tam tersi underground'a kayiyor müzik tarzlari. Önceki albümleri Consign To Oblivion'a göre daha sert, daha cok brutal vokalli bir albüm olmus. Simone Simons da vokallerini daha cesitli kullanmis.
Epica, ilk albümleri The Phantom Agony ile gotik metal olarak siniflandirilip Nightwish'e filan bile benzetiliyordu. Nightwish'i gotik metal olarak kabul edenler de Epica'da beklediklerini bulamadilar. Sadece clean vokalli sarkilarini tercih edenler bu gruba dahiller, ki bu yeni albümü de hic begenmeyeceklerdir.
Süperötesi bir albüm olmasa da güzel olmus, ama biraz alismak gerekiyor.
yeni albumde brutal vokal biraz daha ön planda. eski albumlere nazaran daha sert bir album olmuş. iyi olmuş. death of a dream albumun dinlenmesi gereken parçalarından.
the obsessive devotion albümün dinlenesi parçalarındandır. simone'un ve mark jansen'in vokalleri yine mükemmel bir uyum içindedir. eleştirenlerin, kötü olmuş diyenlerin dediği kadar kötü bir albüm olmamıştır, güzeldir. bu türü sevenlerin arşivinde bulunmalıdır.
bu albümde gruba katılan yeni davulcu Ariën Van Weesenbeek grubun sound'una önemli bir katkı yapmıştır. albümdeki davullar önceki albümlere göre daha sert ve dinamiktir.
