biz (metallica ve metal müzik severler) zaten metallica'dan yeni bir master of puppets beklemiyoruz, şahsen yılların götürdüğü şeyleri anlayabiliyorum, 50 yaşındayken 25 yaşındaki halinizi yakalayamazsınız.
sadece iyi müzik yapmalarını, 2. st. anger rezaletini yaşatmamalarını istiyoruz, bu parça da bunu başarıyor.
boktan ve saçma bir klibe sahip metallica parçası. bazı şarkılar klip ile tutar ya bu da tam tersi.
özetle klibi.
amerikan askerleri herhangi bir ortadoğu ülkesinde, saçma sapan bir patlama, gereksiz bir kahramanlık, silhalrı, helikopterler, klip sonunda arabası bozulan birini öldürmekten son anda vazgeçip merhamet gösterisi yapma çalışmaları (öldürmeme tamamen denk gelme ve peçeli/ kara çarşaflı kadının cesaretiinden kaynaklı) böyle bir senaryo, kötü bir kamera açısı ve çekimi.
"the clip that never comes" olsaymış daha güzel ve klibi izlendikçe vay be ne güzel şarkıydı deme şansını yok etmiş parçadır.
bana asiri derecede gerek girisi gerek gelisme gerek sonucuyla * metallica'nin 90 oncesi sarkilarini hatirlatiyor bu sarki. bi (bkz: fade to black) ve (bkz: sanitarium) tadi aliyorum playlistte yanyana koyun bakin hic farkettirmiyor kendini. ha bu kotu bir seymi? tabi ki degil. 90 oncesi metallica'yi mumla arayan allah rizasi icin bir solo biraz melodik olsun diyen bizlerdik. cok guzel olmus sarki bence. hele ilk 4 dakikasiyla metallica saheserleri arasina girecektir mutlaka. bundan 10 yil sonra yahu soyle the day that never comes ayarinda bir sarki yapsaniza diye sitem edenler olacaktir. kanimca tek eksi tarafi gereksiz uzatilmis solosudur. onun disinda sarki olmustur bitirmistir seksenleri yine yasatmistir bunyelere. metallica'dan saglam bir cevap gelmistir bazi sahsi muhteremlere:
çocukluğumdan beri etrafımda yeşillenen metallica metalcileri yüzünden ısrar ederdim metallica dinlememek için. adamlar metallica dinler metalciyiz diye gezer başka da bir bok bilmezlerdi. velhasıl kelam bu sabah dream tv denen kanalda bir klip başlamaktayken; -bu gitarın ne kadar iğrenç bi' tonu var lan! dedim kendi kendime. metallica mı lan bu? diye de soruyu yapıştırdım arkasından. şarkı başladı, bitti... bu mu lan metallica tarzı isyanlara gark oldum. hayatımda bu kadar sikko bir şarkı dinlediysem kesinlikle ismail yk ve türevlerine aittir. bu mu lan metallica? efendim elbette müzikten anlamayan öküzler temalı ayarlar verilmeye çalışılacak şahsıma. ama cidden bu kadar kötü bir solo, bu kadar tırt davullar, duygusuz, tatsız gitar tonları... kalsın abi metallica!
milletin ''bu ne lan'' demeden önce metallica nın yaşına hürmeten saygı duyması gerektiği bir parçadır. yok girişi güzelde çıkışı şöyle, yok o ne biçim solo yahu, metallica öldü olm gibi açıklamaları bırakında hepinizin metallica sayesinde tanıdığı metale, şarkılarına biraz saygı gösterin.
adamlar 45 yaşında ulan, sen 45 yaşında bırak gitar çalmayı kıçındaki b*ku tutamazsın. eski metallica değilmiş. herhalde değiller. eski metallica bu albümle değil load zamanında belli oldu zaten. b*k atmak için yanıp tutuşuyorsunuz ya ne yapsa adamlar atın anasını satayım.
valla şarkı ilk başları güzelde sonra sıçıyo, şarkıyı boşverde klibi'ni ben bir türlü anlayamadım ya, propaganda'mı yoksa kötülemekmi, metallica böyle propaganda yapmaz diye düşünüyorum. one'ı yapmış bir grup olarak dimi ama? Klibi anlayan varsa bana özel mesaj atabilirmi.
Born to push you around
You better just stay down
You pull away
He hits the flesh
You hit the ground
Mouth so full of lies
Tend to black your eyes
Just keep them closed
Keep praying
Just keep waiting?
Waiting for the one
The day that never comes
When you stand up and feel the warmth
But the sunshine never comes, no...
No the son shine never comes
Push you cross that line
Just stay down this time
Hide in yourself
Crawl in yourself
You'll have your time
God I'll make them pay
Take it back one day
I'll end this day
I'll splatter color on this gray
Waiting for the one
The day that never comes
When you stand up and feel the warmth
But the sunshine never comes
Love is a four letter word
And never spoken care
Love is a four letter word
Here in this prison
I suffer this no longer
I put it into
This I swear!
This I swear!
The sun will shine
This I swear!
This I swear!
This I swear!
bütün ıraklılar kötü değildir anafikirli bi kliple karşımıza çıktı. gerçi arkadaşı öldüğü için cinnet geçirip adama ve kadına namlu doğrultan askerin de son anda tetiği çekmeyerek amerikalı askerin cinnet anında bile kötü eylemlere meyletmeyeceği mesajı daha baskındı. ya da hetfield'ın guantanamo hapishanesinde (işkencehanesinde) metallica şarkıları kullanarak ırak'lı esirlere işkence edilmesi üstüne "onlara özgürlük götürüyoruz" dediğini okuduğumdan beridir metallica'ya kötü yaklaşıyor oluşumun da etkisi olabilir bu yorumumda.
yine de yıllarca idealist (ve sol idealist tabii ki) sandığımız metallica'nın hayallerimizin ne kadar uzağında olduğunu görmek çok acı.
klipteki kara çarşaflı kadının gözlerinin sanki bütün şarkıyı anlattığı taze metallica single'ı. daha uğraşılmış soft ve melodik bi soloyla günümüz gençlerinin fade to black i olabilirdi.
hüzünlü bir girişe sahip metallica şarkısı. james hetfield daha önce kullanmadığı bir vokal tarzını kullanıyormuş gibi geldi bana, daha önce böyle sakin söylediğini duymamıştım hiç. farklı ama bir o kadar da harikulade bir albüm bekliyormuş bizi gibi geliyor. hayırlısı.
edit: tekrar dinledim de, bu kadar sakin ilerlerken birden durup coşmuşlar hep birlikte. gaz olmuş, güzel olmuş.
şarkının ilk girişi gerçekten iyidir. metallica iyi iş çıkarmış derken lars'ın davulları kulağımı tırmalıyor(yalnız bunu söyleyen insan herhangi bir enstrüman çalamayan kişidir), lars acaba ne zaman bu kulak siken davul partisyonlarında vazgeçecek çok merak ediyorum kaldı kist angerdan beri iyice soğudum kendinden.
şarkının yayınlanmasından sonra warner bros şarkı da hatalar olduğunu açıklamıştır. Yani albüm versiyonu değildir. Gerek gitar, gerek davul seslerinde farklıklar oluduğunu açıklamıştır.
şarkıyı üreten grup metallica olunca, beklentiler de hayvanlaşıyor tabii.
şimdi teknik olarak ele alırsak şarkıyı, evet doğrudur ritmi sürekli değişiyor. lakin şarkının bu özelliğinden dolayı eleştirmek saçma olur. metallicanın birçok şarkısı böyle zaten. şimdi fade to black'i örneğin ilk defa dinleme şansımız olsa yine benzer yorumlar yapardık. bir diğer kral iron maiden'e de bakarsak onların da hemen hemen bütün şarkılarında ritmin şarkı içinde birçok kez değiştiğini görürüz. neyse, demekki bu tezimiz çürüdü. başka bir açıdan değerlerndirmek şarkıyı...
şarkının yorumlanış açısı, bence anlatmaya çalıştığı ruh hali olmalı. yani manik depresif, pikopata bağlayan, bunalım şarkılarının içinde en güzeli olmaya adaydır bu şarkı. sözler ile duyduğumuz müzik son derece uyumlu yani. şarkının başından sonuna bir umutsuzluk hali anlatılıyor. sözler de bu yönde. unnamed feeling'de bu olmamıştı bana kalırsa...
şimdi karşımızda şöyle bir durum var. eskiye dönmek biraz anlamsızca metallica için. çünkü adamlar ne yapsa bir fade to black'in yerini tutmayacak öyle değil mi..? dönmeye çalışmaları normal, gerekli.. ama olmayacak birbirimizi kandırmayalım.
eğer death magnetic de bu ayarda bir albümse, bir-iki şarkılık değil de tamamında kaliteli şarkılar barındırıyorsa metallica'ya yakışır, işte o zaman havalarda uçarız. süper olur.
tanım: harika bir metallica şarkısı. üstelik yeni çıktı fırından, yıllanmış değil ama gıcır gıcır.
fade to black tadını yakalamaya çalışmışlar gerçekten, ilk izlenimlerim bir fade to black olamayacak olsa da metallica'dan son 10 yılda dinlediğim en güzel parça. sololar pek sarmadı şimdilik belki dinledikçe ısınırım, umuyorum.
