"hep büyük bir çavdar tarlasında oyun oynayan çocuklar getiriyorum gözümün önüne. binlerce çocuk, başka kimse yok ortalıkta -yetişkin kimse, yani- benden başka. ve çılgın bir uçurumun kenarında durmuşum. ne yapıyorum, uçuruma yaklaşan herkesi yakalıyorum, nereye gittiklerine hiç bakmadan koşarlarken, ben bir yerlerden çıkıyor, onları 'yakalıyorum'. bütün gün yalnızca bu işi yapıyorum. ben, çavdar tarlasında çocukları yakalayan biri olmak isterdim. çılgın bir şey bu, biliyorum, ama ben yalnızca böyle biri olmak isterdim. biliyorum, bu çılgın bir şey.."
the catcher in the ryeın yky dan çıkan tercümesinin adı. bir de can yayınları ndan çıkan gönülçelen isimli bir çevirisi daha vardır ki; bana göre çavdar tarlasında çocuklar çevirisi daha iyidir. hatta mümkünse ingilizce biliyorsanız orjinalini okumanızı tavsiye ederim. jerome david salinger in tek romani olma niteliğini taşımaktadır. kitaptaki holden caulfield karakterinin bizzat jd salinger ın kendisi olduğuna dair bir takım spekülasyonlar olmakla birlikte kesin birşey söylemek söz konusu değil. kitap ahlak dışı ve açık saçık bulunduğundan amerikanın bazı eyaletlerinde yasaklı bir kitap olmakla birlikte, amerikada lise düzeyinde en çok okutulan kitap olma özelliğini de taşımaktadır. türkiyede de bazı kolejlerde ders kitabı olarak okutulmaktadır ****. kennedy nin katilinin üzerinden çıkan kitap, aynı zamanda komplo teorisi filminde mel gibson ın saplantılı olarak sürekli satın aldığı ama hiç okumadığı kitaptır.
kitabın konusuna gelince, holden caulfield 12 13 yaşlarında bir çocuk. okuldan atılır -ki bu ilk okuldan atılışı değildir. evine gitmez kendi başına new york a gider. orda bizim holden gerçek hayatla karşılaşır. kitap holden ın 3 gününden oluşuyor. holden ın dünyasına girince çıkmak istemiyorsunuz. hele kız kardeşi phoebe dünya tatlısı, akıllı mı akıllı bir kız. herkesin sahip olmak isteyeceği bir kardeş. holden ın sorduğu sorulara siz de yanıt arıyorsunuz. kurduğu cümlelere hak veriyorsunuz*. kitapta vecize niteliği taşıyabilecek nitelikte bir çok cümle bulunmaktadır.
* Büyük bir çavdar tarlasında oyun oynayan çocuklar getiriyorum gözümün önüne. Binlerce çocuk, başka kimse yok ortalıkta -yetişkin bir kimse -yani benden başka.Ve çılgın bir uçurumun kenarında durmuşum. Ne yapıyorum, uçuruma yaklaşan herkesi yakalıyorum; nereye gittiklerine hiç bakmadan koşarlarken, ben bir yerlerden çıkıyor, onları yakalıyorum. Ben çavdar tarlasında çocukları yakalayan biri olmak isterdim. Çılgın bir şey bu, biliyorum, ama ben yalnızca böyle biri olmak isterdim. Biliyorum, bu çılgın bir şey.
* Olgunlaşmamış insanın özelliği, bir dava uğruna soylu bir biçimde ölmek istemesidir, olgun insanın özelliği ise bir dava uğruna gösterişsiz bir biçimde yaşamak istemesidir.
* Bir kitabı okuyup bitirdiğiniz zaman, bunu yazan keşke çok yakın bir arkadaşım olsaydı da, canım her istediğinde onu telefonla arayıp, konuşabilseydim diyorsanız, o kitap bence gerçekten iyidir.
işte çavdar tarlasında çocuklar böyle bir kitap, bitirdiğiniz zaman salinger ı telefonla arayıp, konuşabilseydim diyorsunuz...
"What I have to do, I have to catch everybody if they start to go over the cliff- I mean if they're running and they don't look where they're going I have to come out from somewhere and catch them. That's all I'd do all day. I'd just be the catcher in the rye and all. I know it's crazy, but that's the only thing I'd really like to be. I know it's crazy."
Hani bazı kitaplar vardır,
Başucu eseri diye nitelendirilir, külttür filan. Aklınızdadır. Bir gün mutlaka okuyacaksınızdır.
Hani bir yaz gecesinde umarsızca usunuza düşer. Düşer de... Haytalık damarınız daha baskındır. Sokaklara atarsınız kendinizi. okumazsınız.
Hani, hani soğuk bir kış günü viskili kahve eşliğinde okiim bari dersiniz!! ama evde ne kahve ne viski ne kitap ne de siz varsınızdır.
sahi siz nerdesinizdir?
Okuyamazsınız.
Hani ıssız bir yolda yürürken, hani bir korku duyar da insan. Hani "ne alakası var konumuzla?" der ya içinden...
Neyse...
Hep aklınızdadır. ama bir türlü okuyamazsınız işte.
lanet olsun! Özel bi sebebi yok dostum. Ne dememi bekliyosun?
Lakin sonunda Bir gün ulaşırsınız amacınıza.
ve "bu muymuş lan o kadar methedilen kitap?" dersiniz.
okuma eyleminin süreci dediğim gibi olsa da, Hakkını veriyor bittabi.
Sahtekârlıktan uzak Çatır çatır bir dil. Asil bir öfke. ip cambazı tedirginliği. Self-surfizm (insanın kendisiyle dalga geçebilmesinin über boyutuna verdiğim isim. ben buldum. evet çok yaratıcıyım.). Haklı bir nefret. haksız bencillikler. Sokak ağzı...
Acı değil. şahane değil. acı-şahane bir kitap bu. Sonlarına doğru, bitiyorken, bildiğin ızdırap çektim lan. 3 sayfa kala kapattım kitabı. "Okumiiicam" dedim. Sonsuza kadar... "Sonunu kendim yazayım" dedim. 5 dakka sabredebildim.
"Bittim" bu kitaba. Bitiyorum bu "bitiyorum" lafına.
...
Haa bi de bu kitap insanı katil eder, bilemedin en kötü ihtimalle insana şarkı yazdırır diollar. ilk kısmını bilmem de, 2. kısmına katılıyorum.
hem zaten bir şarkı yazmak, birini öldürmek gibi değil midir sevgili dünyalılar? (çakma çıkarımlar eşliğinde sikindirik bir stilde entry bitirme ekolü/ 21. yüzyıl/ dünya/ istanbul civarı filan/ çavdar ekmeği yer iken/ parantezi kapatırken)
okuyabileceğiniz en dürüst kitaptır.holden caulfield'ın tespitleri ve sorguladığı herşeyi zaten siz de zamanında sorgulamışsınızdır. sizinle aynı acıları çeker, aynı yollara sapar.
yazılmış en sarsıcı romanlardan biri. aşırı derecede duyarlı, bir de üzerine tipik gençlik bunalımlarının kucağındaki yetişkin adayının, büyüklerin yozlaşmışlığı, bencilliği, anlayışsızlığı karşısındaki isyanını, olabilecek en etkileyici, en mükemmel biçimde anlatan mübarek kitap.
üslübüna hayran olduğum kitap. öyle ki daha ilk birkaç cümlede ''budur be'' dedirtmiştir üslubuyla. kitabın ana kahramanı holden' dır ama bence asıl kahraman phoebe isimli küçük kız kardeştir.
--spoiler--
hayvanat bahçesine gitmelerini anlatan pasajı tekrar takrar okuyabilirim.
--spoiler--
daha ziyade teoman'ın gönülçelen'inden sonra ilgi odağı olmuş salinger kitabı. zira eski çevirilerinde "the catcher in the rye" olan kitap ismi gönülçelen olarak çevrilmişti. sonraki çevirilerinde "çavdar tarlasında çocuklar" ismiyle yayınlandı.
şu sıralar devam niteliğinde olan, "çavdarın içinden gelmek" isveçli bir yazar olan jd california tarafından kaleme alındı, jd salingerden sadece etkilendiğini söyledi, fakat salinger yine de dava açtı.
"çavdar tarlasında çocuklar"ın efsanevi kahramanı holden caulfieldın yatılı okuldan atılışını anlatılırken, devam kitabında 60 yıl sonrasında bay c isminde birinin huzurevinden kaçısı anlatılır. bildiğin arak.
kitabın baş kahramanının hemen hemen her cümlesine eklediği "vay canına" söylemine hasta olduğum, teoman' nın hatırına okuduğum ve bunu kitabın ilk sayfasına da not düşmeden geçemediğim, içinde hayata yön verecek spoilerların da bulunduğu, son derece içten bir dille yazılmış kitaptır.
--spoiler--
olgunlaşmamış insanın özelliği, bir dava uğruna soylu bir biçimde ölmek istemesidir, olgun insaNIN ÖZElliği ise bir dava uğruna gösterişsiz bir biçimde yaşamak istemesidir.
--spoiler--
--spoiler--
asla güzel ve huzurlu bir yer bulamıyordunuz, çünkü böyle bir yer yoktu.
--spoiler--
salinger'in the catcher in the rye adlı kitabının çoşkun yerli tarafından türkçeye çevirilmiş versiyonudur. aynı kitabın ilk çevirileri, adnan benk tarafından gönülçelen ismiyle olmuştur ve kitabın bu versiyonu teoman' ın gönülçelen şarkısına da ilham olmuştur.
J.D.Sallinger'ın "Çavdar Tarlasında Çocuklar" diye dilimize uyarlanan eseri. Holden isimli bir gencin, "genç" olduğunu iddia ettiğinde çocuk; "çocuk" olduğunu iddia ettiğinde "koca adam" muamelesi gördüğü ve bu çelişki içerisinde yaşadığı bunalımı, gel-gitleri mükemmel bir anlatımla dile alan başyapıt. Amerikan toplumundan da yola çıksa, her ergene kendini, her yetişkine ergenliğini hatırlatan gerekli öykü. Üniversite son sınıfta, Holden'ın farklı yaklaşımlarıyla aslında zeki bir adam olduğunu savunup, öğretmenimizin fikriyle örtüşmediği için ne yazık ki okulumu uzatmama sebep olan şey...Herşeye rağmen başımın ucunda yeri olan güzel kokulu kitap.
ergenliğin ortalarında yaşanabilecek sıkıntıları, bence, güzel bir şekilde anlatan kitap. sonunda değil belki ama sonuna doğru hüzünlendiğim ender kitaplardan. insanın phoebe gibi bir kardeşinin olmaması da ayrı bir üzüntü sebebi.
hüzünlü bir konusu ve işlenişi olmasına rağmen, insana daima tebessüm ettiren bir yapıya sahip, filmini umarım hakkını veren biri çeker dediğim roman.
yazar: (bkz: J. D. Salinger)
edit : arkadaşım niye eksi verdin dengesizmisin? çok açık, sözlük formatında tanım yaptım. fikir de yok. allalla.
ne zaman kendimi kötü kırılmış unutulmuş yada yıpratılmış hissetsem hap niyetine tekrar tekrar okuduğum başucu kitabım...
hakkında kitaplar yazılası tespitleriyle kendine bağlayan "holden caufield" keşke hep senin kadar masum ve içten olabilsek...
mutlaka oku çok güzel kitap ifadesi bazen o kadar sıradan ve yetersiz kalıyor ki bir kitabı tarif etmek için. şimdi ne söylesek eksik, ne söylesek hafif kalacak; sadece şunu diyebilirim;
okumayanlar asla ne kaybettiklerini bilmeyecekler.
--spoiler--
her neyse, hep büyük bir çavdar tarlasında oyun oynayan çocuklar getiriyorum gözümün önüne. binlerce çocuk, başka kimse yol ortalıkta -yetişkin hiç kimse, yani"- benden başka. ve çılgın bir uçurumun kenarında durmuşum. ne yapıyorum, uçuruma yaklaşan herkesi yakalıyorum; nereye gittiklerine hiç bakmadan koşarlarken, ben bir yerlerden çıkıyor, onları yakalıyorum. bütün gün yalnızca bu işi yapıyorum. ben çavdar tarlasında çucukları yakalayan biri olmak isterdim. çılgın bir şey bu, biliyorum, ama ben yalnızca böyle biri olmak isterdim.
--spoiler--
--spoiler--
sinema filmlerinden etkilenip, kurşun yarası varmış gibi elini karnına götürüp yaralı şekilde yürüdüğünü hayal ettiği bölüm insanı kırıp geçirir. öyle şamatacı bir çocuktur holden. şaka etmiyorum.
--spoiler--
her dönemin çocukları, her daim çocuk kalabilenler, içinde biraz olsun çocukluk barındırabilen ve bununla gurur duyan her "birey" bu kitabı yüz defa da okusa sıkılmayacaktır.
John Lennon'ın katili'nin incil ve yol gösterici olarak kabul ettiği kitap (bkz: al bide burdan yak)
Salinger'a ait,zevkle okunan,kendine özgü tarzıyla çok güzel bir amerikan edebiyatı örneği.
Gönülçelen adıyla basımı da vardır ve Teoman'ın gönülçelen'den kastı da çok sevdiği bu kitaptır.
