serinin ilk filmini anlamak için tam 3 kez izlediğim başyapıt. biraz önce yine izledim. aklıma geldiği için. ve enteresan birşeyle karşılaştım. daha önceki izleyişlerimde filmin sonunda Evan, Kayleigh'yi hayatından uzaklaştırarak herşeyi değiştiriyor (son haline getiriyordu). ancak şimdi başka kaynaktan izlediğimde filmin sonunda ilginç bir değişiklik vardı; Evan annesinin karnındayken kendini yok ediyordu!
hayatımın en unutulmaz filmidir kelebek etkisi. arada canım sıkıldıkça takar izlerim kah ağlar kah iç geçiririm...
keşkelerimin filmidir. keşke derim keşke benim de hatalarımı telafi edip geri döneceğim bir günlüğüm olsaydı. en başa dönüp onunla hiç tanışmasaydım, hiç gözlerine bakmasaydım, keşke uzattığı kartvizitini almasaydım, keşke aramasaydım, keşke mesajlarına cevap vermeseydim. keşke yanına gitmeseydim. keşke o gece olmasaydı. keşke yabancı bir ten olarak kalsaydı. keşke ilk karşılaşmada gözgöze gelmeyip yanından teğet geçseydim, keşke onunla biraz daha kalmak uğruna reddettiğim beni davet eden o kadınla gitseydim....
anılar gözümüzde canlandığında geri dönüp herşeyi düzeltmek bu kadar kolay mıki???
filmi izlerken benimde gözümde geçmiş canlanmadı diil.elimde bulunan tek bir fotoğraf her seyi düzeltmeye yetecek güzellikte görünsede hepsi bir senaryodan ibaret...
sanırım bizim için söylenecek en iyi özet kader olmalı...
emek harcanmış filmdir.
başkada bir şey yok.
ilkini izledim ki ilkini beğenmeyen biri olarak diğerlerine bakmayı hiç düşünmüyorum.
benzeri için;
(bkz: bir nefeste hayat)
gece gece olayın felsefesini düşününce insanı korkutan bir şey. butterfly diyerek olayın korkunçluğunu azaltmaya çalışmışlar kanımca. yoksa kanat çırpış hikayesi falan yalan yani. düşünsenize yaptığınız en ufak bir hareket, en ufak bir söz zamanın bükülmesinde etken. zerre ufacık bir şey hayatınızı sonuna kadar değiştirebilir. her şey pamuk ipliğine bağlı. ya çok düşünerek yaşayacaksın ya da inanılmaz cesur olacaksın. cesur demişken, ben baya tırstım ha. uyku tutmaz gene beni.
in a memory adlı şarkıları yıllarca playlistinizde tek şarkı olarak dönüp dursa sıkılmazsınız. ne aşk, ne neşe, ne dinginlik, ne de öfke eksik şarkıda. hangi moddaysanız, hiç rahatsız etmeden size ayak uydurabiliyor. diğer şarkılarına asla haksızlık edemem. her albümünde mutlaka beni benden götürebilen parçaları var. begins here'dan perception twin, beautiful mine, final conversation'dan the way ve 7 days gibi gibi.
hard rock yapan gayet basarili bir gruptur. en begenilen sarkisi " one second of insanity " dir. grubun son albumu final conversation of kings isetdigi basariyi elde edememistir.
