efsane olmak farklı birşey olsa gerek. ezgilerin ruhu, melodilerin aşkı, müziğin kalitesi ve elbette geçen onca zaman.
bir albümden beklentiniz ne olabilir? (sıkı bir dinleyicisi olarak)
bir çok şey değil mi?
evet bu albümde bir çok şeyden de fazlası var. nedeni basit. bu grup iron maiden.
the final frontier albümünde, deneysellik ve farklı bir ruh vardı. şimdi ise, doyumsuzluk ve aşkla dinleyecegimiz şarkılar. her şarkı mi efsane?
evet.
her bir sarki için günlerce ama günlerce bir şeyler yazabilir, elestiririm. ama doyumsuzluk işin içine girince sadece dinleyip, aşkla sariliyorum albüme.
daha fazla tüyo vermek isterdim ama, dinledikçe beni daha iyi anlayacaksınız.
iron maiden'ın 4 eylül 2015'te çıkaracağı stüdyo albümü.5 yıl oldu lan o arada bruce kanseri bile yendi. yeni albüm için heyecan dorukta 92 dk ile en uzun maiden albümü 18dk lık en uzun maiden şarkının olacak olması ve
niceleri şimdiden diğer maiden albümleri gibi epik olacağı kesin.
Disc 1
1. If Eternity Should Fail (Dickinson) 8:28
2. Speed Of Light (Smith/ Dickinson) 5:01
3. The Great Unknown (Smith/ Harris) 6:37
4. The Red And The Black (Harris) 13:33
5. When The River Runs Deep (Smith/ Harris) 5:52
6. The Book Of Souls (Gers/ Harris) 10:27
Disc 2
7. Death Or Glory (Smith/ Dickinson) 5:13
8. Shadows Of The Valley (Gers/ Harris) 7:32
9. Tears Of A Clown (Smith/ Harris) 4:59
10. The Man Of Sorrows (Murray/ Harris) 6:28
11. Empire Of The Clouds (Dickinson) 18:01
Albümü beğendim, baya baya olmuş yani. Klasik Maiden albümü işte. Enerjik riffler ile melodik soloların harmanlanması. Bruce'un canavar gibi sesi, Harris'in müthiş bassları...
It Eternity Should Fail : Maiden için alışılmışın dışında bir giriş ama şahane. Albümün açılış parçasının girişi olarak çok yakışmış. Zaten albümün başarılı parçalarından biri. 5.dk'dan sonra film kopuyor. Outro da akustik esintiler ve şarkının sakince bitmesi intro kadar hoş olmuş.
Speed of Light: Daha önce de yazmıştım ortalama bir Maiden parçası. Kötü değil, albümün en iyisi de değil. Iron Maiden albümlerine göndermeler ile dolu kliple beraber dinleyince daha hoş oluyor. ilk soloda bizim Eddie'nin yenilip, ikinci soloda canlanıp şeytanı yenmesi falan hoş ayrıntılar.
The Great Unknown: Intro ve outro bu parçada da beğendim. ikisi de aynı ama şarkı ile uyumlu ve hoş olmuş.
The Red and Black: Önce solo gitar ile kısaca dinlediğimiz melodi ardından "ooo ooooo" nidalarıyla karşımıza çıkıyor. Bu açıdan tam bir konser parçası olmuş. 13:33'lük uzun ve dolu dolu albüm gibi bir şarkı yaparak yardırmış babalar. Albümün en iyisi olabilir her dakikası ayrı güzel, çok beğendim bu parçayı.
When the River Runs Deep: 36.saniyede başlayan ve şarkı boyu devam eden gaz riff ve 04:21'de giren solo güzel. Onun dışında vasat şarkılardan biri.
The Book of Souls: Yine şahane bir intro. Şarkı 05:50'den sonra parça sonuna kadar ayrı bir evrene sokuyor.
The Man of Sorrows: Çabuk sevilen ve alışılan bir parça, ben sevdim.
devamı sonra...
