Eger blues seviyorsanniz izleyin,
eger blues ögrenmek istiyorsaniz ileyin,
eger ray charles seviyorsaniz izleyin,
eger isaac hayes seviyorsaniz izleyin,
eger james brown seviyorsaniz izleyin,
eger gülmek istiyorsaniz izleyin.
izlediğim müzikleri güzel olan tek müzikal film. ayrıca tam bir 80'ler komedisi. ben genelin aksine önce grubu keşfedip oradan filmi keşfettim. gruba puanım 10/10 filme puanım 8/10.
askere gitmeden önce çok dinlerdim. askerlik bitti, izmir adb'de uçağı beklerken arkadaşla bir kafetaryaya girdik. işte o brasslar çalıyordu, nerden hatırlıyorum lan bunu derken, tabi müzisyen zihnimi zorladım iyicene kafamda bu solo kazınmış tabi kısa dönem askerlikte olsa 6 ay boyunca bu solo kafada yer değiştirmiş...döndüm arkadaşa " görüyor musun sivile döndüğümüz gibi sweet home chicago'nun solosu karşıladı bizi" diye bir eğlence yaptık tabi.
yani brothers ! hangi blues coverlarını ayıralım güzel diye, hepsi güzel... bendeki 29 coverlarından en çok " sweet home chicago,soul man, B Movie Boxcar Blues,who's making love,Everybody Needs Somebody" şarkılarını dinliyorum.
sırf müzikleri için bile seyredilebilecek olsa da john belushi ve dan aykroyd'un performansları ile yarım yarım yardıkları efsanevi film. bir bazuka sahnesi vardı aklımda kalan, çizgi filmlerde patlamayla zenci çocuklara dönüşen karakterler tadındaydı john baba.