empyrium'un songs of moors and misty fields albümünde yer alan şarkılardan biridir. özellikle 4:12'den itibaren iyice insanı içine hapsetmektedir. *
...and many a moon shall rise...
...and lead me into the cold embrace of the night
Here we drown in our grief, drown in an absence of light.
Here is no shelter; no escape from our heart,
Entwined in this tragic embrace I fear and bemourn to depart.
When the shadows fall,
And the sun sets in us all...
Just silent hopes remain & the aching grief that grows
Into a bottomless vale I fall - O, I give myself away...
Away! Far away! To this dim and misty place
My heart reflects the night...
Languid moonshine I bath my skin in thee
O may thy beauty be revealed in me.
Silent winds, whisper to me
Thy songs of solitude and joy...
daha romantik olmasını beklerken başlarda özellikle bana cof'un a gothic romance şarkısını anımsatmış olan parça. yine de devamında * biraz normale dönüyor, özellikleri sözleri şahane.
empyrium'un enfes eserlerinden biri. sözleri ile dağıtır sizi, söyleyişiyle bayıltır.* şaka bir yana, play list kısmında üstlerde yer alan şarkılardan biridir. ah ulan ah, vurduk melankolinin dibine gene. sevmiyorum sizi lan, hayatımı kararttınız.
