Komedi filmlerinin kültüdür madonnasidir. Durum komedisi ve amerikan taşlama mizahının hasosudur. En sevdigim komedi filmi desem yeridir. Jeff bridges basrolu ustlenmektedir ve dokturmektedir.
Not: maskeli beşler, recep ivedik ve kutsal damacana tayfasinin begenmeme ihtimali yuksek.
gelmiş geçmiş en pasifist adamı hafızama kazıyan film. Bu herifle iyi geçinmek istiyorsanız 2 kurala dikkat edin.
1) ona ahbap diyin
2) halısına dokunmayın. iran dokuması.
Onun dışında evine izinsiz girin odasında parti yapın gıkı çıkmaz hatta isterseniz gelir size ot ikram eder.
Öte yandan bi de Walter diye kankası var bunun. Karakterini kim yazmışsa işini biliyor.
Fidyecilere 1 milyon dolar yerine iç çamaşırlarını kakalamaya çalışacak kadar çılgın. Uyanık olduğu kadar da salak. Bowling oynarken sülalesine söv kızmaz, hile yaparsan çeker vurur. Enteresan ikilemleri başarılı bir şekilde bünyesinde barındırdığı için adından söz edilmeyi hak ediyor.
The ballad of buster shruggs ve no country for old men saçmalığından sonra bünyedeki coen biraders nefretimi bir nebze de olsa azaltmış filmdir. Filmde neler olduğu hakkında çok bir bilgi sahibi olamadım doğrusu. Nereden ne alaka gelen karakterlerin ve diyalogların inanılmaz derecede kafayı allak bullak etmesi (mindfuck değil), Kopuk ve çok ağır işleyen bir senaryoya rağmen filmin absürd komedisi beni öldürüp bitiyor. Durduk yere donny bağırmalar, meksikalı elemanın bowling toplarıyla yaptığı seksüel çağrışımlar, eve girip çıkanın belli olmaması, the dude'un salakça cümleler kurması ve kül sahnesi..vb.vb.vb hep boşluğuma gelip gümletiyorum kahkayı böylesine sürreal mizaha. Sonuç olarak dediğim gibi bazı şeylere anlam veremesemde beğendim yine de. Keşkem coen biradersler çöl temalı filmler yerine komedi yapsalarmış şuan daha başka noktada olurlardı (Bence).
ilk izlediğimde nesini övmüşler bunun bu kadar demiştim. Sonra ikinci bir şans daha verdim ama görüşüm değişmedi. Abartılmış film denince ilk aklıma gelenlerden. Ha kötü film mi değil.
Coen brothers filmi. Dünyada en çok sevdiğim 2 filmden biri heralde diğeri de Love actually. Tek kusuru julianne moore olan sahnelerin gereksiz uzatılmış olması.
abartılmış bir filmdir. tamam izlenir vs ama öyle aman aman komedi barındırmaz. ince mesajları da bi siz anlıyorsunuz amk! sanki evrenin sırlarını veriyorlar.
dude'nin kankisi, ölen arkadaşlarının cenaze masraflarını konuşurken '' acımız var diye aptal olmak zorunda mıyız'' şeklindeki repliği ve daha bir çok çılgın düşünceleriyle aklımdan silinmeyecek bir yer etti.
