oyunculuk olarak fena bir film değil ama senaryo olarak çok zorlama olmuş.Bu filme bir baş yapıt demek zor izlenilesi bir film hatta.Senaryodaki zorlama ise adamla kız arasındaki ilişki.(Filmi izlemediyseniz ve izleyecekseniz geri kalan yazıyı okumayınız) Yani adama yapılan plan, bağlantısız ve kopuk.Şimdi diyeceksiniz ki öbür yaşlı adam,kız diğer adam bu planı hazırladılar.Soruyorum o zaman, bu planı size bir başkası anlatsa uygulamaya geçirir misiniz ? Kızın saklanması, oraya buraya atılan sözde robot parçaları vs. Ayrıca bütün planı karşıdaki her şeyi hatırlayan kadına sormakla bitebilecek iken.Diyeceğim o ki filmi çok yüksek beklentilerle izledim ama hayalkırıklığına uğradım
izlerken , merak duygusunun tavandan inmek istemediği bir yapımdır.
"acaba ne olacak lann" sorularını film bitene dek kafanızda döndürebilen ender filmlerden.
anlamadığım bir nokta ise, neden bu kadar az kişi hakkında entry girmiş.
böyle filmler nadir gelir, kaçırmayın.
geoffrey rush ne yardırmış dedirtiyor..
Sanatı iliklerinize kadar hissettiren beklenmedik sonla şaşırtan son derece güzel işlenen kurgusu ve edebi replikleriyle iz bırakan güzel bir film..
Filmin müzikleri de gayet başarılı..
son sahnesi de akıllara stanley kübricki getiriyor..
kaliteli bir film. Drama olarak lansedildiğine bakmayın, daha çok komedya içeriyor.
eldiven koleksiyonu yapan yaşlı, yalnız, tuhaf ve zengin sanat simsarı adamın gidip en olmadık kıza aşık olmasını, kız için eldivenlerinden, işinden, yalnızlığından vazgeçmesini ve bunun akabinde yaşadığı olayları - ki açıklarsam filmin anlamı kalmaz- konu alıyor.
--spoiler--
insanların duyguları sanat eseri gibidir. taklit edilebilir. öfke ,nefret, aşk taklit edilebilir..
--spoiler--
giuseppe tornatore'nin 2013 tarihli son filmi. başrolde usta oyuncu geoffrey rush var. fakat gelin görün ki filmin gösterime girdiği, ve önümüzdeki aylarda gireceği ülkeler arasında türkiye yok. olacağını da sanmıyorum. malum ortamlardan da tarih itibariyle hala ulaşılamıyor. bütün bunların üzerine bir de filmin aldığı övgüler eklenince üzüntü daha da büyüyor. beklemekten başka çare yok, elbet bir gün buluşacağız.
