ortalarına doğru biraz durağanlaşan, benim gibi birinin izlemeye devam etmekte zorlanacağı bir film. her kısmı öyle değil tabi ki. her ne kadar tahmin ediyor gibi olsa da insan ne olacağını, ona rağmen seyretmek istemek, o tadı almak çok güzel.
2013 yapımı -inanmayacaksınız ama- muhteşem italyan filmi. Giuseppe Tornatore tarafından yazılıp yönetilen filmin kadrosu da iyi. geoffrey rush, jim sturgess,donald sutherland gibi usta oyuncular mevcut.
filmin sonu tahmin edilebiliniyor. bana çok sürpriz olmadı ama filmdeki imgeler, sanat eserleri, zevk ve asalet duygusunun işlenişi gerçekten muhteşemdi.
– insanın duyguları sanat eserlerine benzer. Sahteleri yapılabilir. Tıpkı gerçek gibi görünebilirler ama sahtedirler.
+ Sahte mi?
– Her şeyin sahtesi yapılabilir, Virgil. Sevincin, acının, nefretin. Hastalığın, iyileşmenin. Aşkın bile.
virgil bir sahnede diyor ki, orijinal bir eserin taklidini yapan kişi duygularına yenik düşer ve orijinalden kopmak pahasına da olsa kendisine ait bir iz katar esere. bence claire için de prag’daki o kafe (night and day) sahtenin içindeki orijinal parçaydı, claire’in imzasıydı.
