yönetmen: michel hazanavicius
oyuncular: jean dujardin, bérénice bejo, john goodman, james cromwell, penelope ann miller, missi pyle
ödül ; 2011 cannes film festivalinde en iyi erkek oyuncu ( jean dujardin)
filmin konusu ; sesli filmlerin çıkmasıyla beraber kariyeri dibe vuran bir aktör.. hollywood , sene 1927.erişilmez karizmasıyla george valentin hem izleyicilerin hem yapımcıların göz bebeği. ancak sinemada ses kullanılmaya başlayınca bir gecede gözden düşüyor. yanında bitiveren gencecik oyuncu adayı peppy miller'ın gözüyse yükseklerde..
filmde konuşma yer almıyor ve sessiz filmlere saygı niteliğindedir. fragmanı bile bir çok şeyi anlatmakta ve kendisini izletmek için göz kırpmıştır.
jean dujardin de filmdeki performansıyla oscar'a göz kırpmış hatta flört aşamasına geçmiştir.
dün akşam nete düştü. altyazıyı beklemeden izledim zira az biraz ingilizce yetiyor filmi anlamak için. gerçekten eski bir film izliyormuş havasına giriyorsunuz. güzel film olmuş.. tavsiye ederim.
zaten eski filmleri severek izlerdim sıkıntı yok yani. artist i izlerken o havayı almamak elde değil. gerçekten 1927'de film izliyor gibisiniz. ayrıca jean dujardin var ya, mükemmel ya. oyunculuk budur. izleyin, izlettirin.
yıl 2012 olmuş sessiz, siyah beyaz bir filmi bu kadar ustaca çekerek izlettirebiliyorsanız oscarı hak etmişsinizdir demektir. film sesli filme karşı çıkan bir sessiz film yıldızını anlatıyor. gurur, aşk, ihtiras, mutlu son vb her şey her mevcut.
10 dalda oscar adayı gösterilmiş fakat bir dal unutulmuş. en iyi hayvan oyuncu dalında köpeğe bir oscar verilmeli filmi unuttum köpeği izlemeye başladım 10 numara rol yapmış.
izledikten sonra insanda tatlı bir tebessüm bırakıyor.
çok çok sağlam bir film. 2010'lu yıllarda 1920'li yıllara zaman makinası ile dönüş gibi bu film. 1,5 saat hiç sıkılmadan sessiz bir filmi izletiyor size. oyunculuk, özellikle de ses olmadığı için jest ve mimikler muhteşem ötesi. yine sessiz olduğu için konu çok hızlı ilerliyor. gereksiz hiç bir diyalog yok, kafa ütüleyen konuşmalar yok. neredeyse sessiz filmler daha iyiymiş, artık tüm filmler sessiz çekilsin dedirtiyor. sinema sektörünün sessiz filmden sesli filme geçiş dönemi ve o döneme alışamayan bir artist ancak bu kadar güzel anlatılabilirdi. sinema adına enfes bir film. henüz tüm aday filmleri izleyemedim ama kesinlikle oscar'ı almalı.
ankara'da gezici film festivalinde tesadüfen izlediğim, sessiz sinema döneminden sesli sinemaya geçişi muhteşem şekilde anlatan, oyunculukların harika olduğu filmdir.
günümüzden 1930 lara aralanan bir kapı gibi.
klasik bir fonda insanların sadece surat ifadelerinden duygularını anlamaya çalıştıklarına şahit oldum.
bu kusursuz eseri farklılık arayanlar adına herkesin izlemesini tavsiye ederim.
enteresan bir konsepte sahip -2011'de siyah beyaz bir sessiz film çekerek sessiz film dönemini onurlandırmak- olan ve bu konseptin altından başarıyla kalkan hoş bir filmdir. oyunculuklar gayet şekil; başroldeki çift de , john goodman abi, şoför clifton abi gibi yan karakterler de döktürüyor. ayrıca konsept gereği film boyu süren müzik de baymadan insanı filmin sonuna kadar gayet rahat götürüyor. değişik bir tecrübe olarak izlenesi bir filmdir, kaçırmayınız.
3 golden globe kazanmış ve 10 dalda oscar'a aday olmuş; an itibariyle imdb top 250 listesinde 8.4 puanla 137. sırada bulunan film. filmin başrol oyuncuları jean dujardin ve berenice bejo rollerine inanılmaz oturmuşlar ve 1930'ların havasını sonuna kadar yansıtabilmişler. özellikle george valentin rolündeki jean dujardin, sanki bu rol için doğmuş gibi hayat vermiş karakterine. sonuçta; güzel vakit geçirtecek, bitince filmin başından gülümseyerek ayrılmanızı sağlayacak bir film olmuş. yine de 10 tane oscar adaylığını hakedip haketmediği tartışma konusu. açıkçası 10 tane biraz fazla gibi.
ayrıca eklemeden geçemeyeceğim; jean dujardin, bir insanın dişleri düzgün olmasa bile harika bir gülüşe sahip olabileceğinin canlı kanıtı.
gerçekten söylenildiği kadar güzel filmdir.1930'lu yıllarda geçen sessiz ve bazı dialoglar alt yazılı ve günümüz dialogları kullanılmış.son derece zevkli ve oyunculuklar muhteşem. **~
siyah beyaz ya da renkli, sessiz ya da sesli... sinemanın çok güzel bir şey olduğunu, çok güzel bir şekilde anlatan film. oscar adaylıklarına gelince; ödülleri bundan daha çok hak eden filmler de var. the help gibi, war horse gibi.
bu sene Hugo'dan sonra bize sinema tarihi dersi veren bir başka film. Harika bir film. Evet, klişe bir senaryo olabilir ama klişeler farklı tatlarda kullanıldığında her zaman güzeldir. başroller harika ötesi oyunculuklar çıkarmışlar. köpeği de unutmamak lazım tabi ki * aday olduğu 10 dalda yarısından çoğunu gönül rahatlığıyla verebilirim. **
sonuç olarak izleyin izlettirin,böyle güzellikler sık gelmez.
açıkçası ben çok beğendim. günümüzde siyah beyaz olup başarılı olarak gördüğüm Control ve the white ribbon'ın yanına rahatlıkla koyarım. üstelik aynı zamanda sessiz, tam da eskiler gibi, nostaljik.
üzerine yazdım ben bu filmin,
(bkz: http://www.kalemsuare.com/2012/02/artist-2011.html)
pek keyifli, pek akıcı bir film fakat 1920'lerde çok daha cesur konuları ele alan sessiz filmler varken; düşününce bunca ödülü de hak etmiyor fikrimce. bir de jean dujardin cuk oturmuş role.
fragmanı izlenmeden gidildiğinde ha şimdi günümüze gelecek, ha şimdi gelecek diye diye bitirilen filmdir. ha bir de film sessiz olduğundan dolayı, perdeden gözünüzü 1 dakika ayırırsanız yarraa yediniz demektir. kopuyor çünkü film.
edit: filme o kadar da bayılmamıştım. 5 tane oscar aldı ya la film. :)
