buraya ilk yazar olduğumda yazıştığım ender insanlardan biridir. en son konuşmamızdan bir sene geçmiş baktım da o zamanlar 3. sınıftaymışım vay bee sen de liseliymişsin daha... zaman insanları değiştiriyor işte. bir takım vefasızlıklar falan !!
--spoiler--
öldüğünü kimseye söylemedim
ama düğünlerde sen gibi güzel oynamaz kimse artık.
orda kimsesiz bir mantar ile sohbet ettiğini
bir gün zehrini bize tercüme edeceğini esmer bir kesinlikle biliyorduk.
orda tertipsiz bir melek gibi yoklamada
buruşuk kanatlarını poker masasında unuttuğunu söylediğini safça
ve tanrının sana gülümsediğini
tekinsiz bir kesinlikle hissediyorduk
bir tek senin şiirin bu yüzden son dizesiz kaldı.
--spoiler--
not: ölü üzerinden edebiyat yapmaya bayılıyoruz madem; bu da didem madak tan olsun. çok çok kötü oldu içim çocuk. cennet diye bi mekan varsa işte orası senin mekanın olsun. ışık seninle olsun. ya da maddeden gel maddeye git ne diyeyim.
önemli not: umarım ölmedin, umarım bu haber yalandır. ama pis söverim bu yalan haberi çıkarabilecek kadar aciz olana.
vefat ettiği söylenen yazar. ölüm hayatımızın bir gerçeği ama biz onu çoğu kez unutuyoruz. hatırladığımızda ise genellikle ağzımızdan "allah rahmet eylesin" kelimeleri dökülüyor.
