amerikan tarihindeki önemli anlara dair bir şükran günüdür. mesela, kızılderililerin soykırıma uğraması gibi.
bugünlerde amerikalılar bol bol yemek yer, hindi tüketir şarap ya da bira içer. domuz da yiyorlar sanırım, ne güzel.
tüm amerikanın aşırı doymaktan ötürü fazla mutlu olduğu bu günler çok güzel günlerdir.*
an itibari ile ortaligin amina koymus olan, sokakta insan birakmayan, subway leri bile kapatan, beni acliktan oldurecek olan gecedir. millet hindi yerken ac kalip (bkz: maruchan)'a talim olmak 2x koyuyor adama be...
1620'lerde Avrupa'dan yerleşim için ilk kez May Flower gemisiyle ABD’ye gelen Pilgrimler ilk geldiklerinde aylarca süren yolculuklarından dolayı yorgun, hasta ve açtırlar. Kızılderililer onları karşılar ve yiyecek verir, hindi avlamasını, mısır ekmesini öğretirler. Üç yıl sonra ingiliz Vali William Bradford büyük bir yemek hazırlar ve Kızılderililer’i çağırır. Kızılderililerin şefi Massoit 90 kişiyle bu törene katılır.
O günden sonra her hasat sonrasında yemek geleneği sürer. 1863’de Başkan Abraham Lincoln Şükran Günü’nün ulusal bayram olmasını önerir, ancak bu öneri, 1941’de Kongre’de karara bağlanır ve her yılın kasım ayının son perşembesi Şükran Günü olarak ulusal bayram ilan edilir.
Şükran Günü Kızılderililer arasında ise Yas Günü olarak kutlanmaktadır.
bugun itibariyle amerikali arkadasimin ailesiyle beraber kutlayacagim gun. hindinin yaninda verdikleri visneli sosu sevmiyorum ama stuffed turkey guzel oluyor.
yaptiklari kiyimi ,ulusal bayram olarak kutlayan bir milletin, ic acitan bayrami..
bunu hitler yapsaydi adami tefe korlardi. neyse bugun o gun, herkes evinde yemek yapmak derdinde, hayat durdu nerdeyse, aksam patlayana kadar yiyecek herkes.yiyerek infilak etmelerini diliyorum.
kızıl derililer için yas günü olan amerikalılar ise hindi yiyerek kutladığı gündür. bir gün sonrası ise black friday olarak kutlanan alış veriş günü olarak anılır. millet manyakça alışveriş yapar. bu iki günde memleketteki alışveriş rakamları oldukça ilginç noktalara gelebilir. http://altinisikmurat.blo...-gunu-ve-e-ticaret_4.html