süper bir duygudur. anne yarısıdır teyze. kendi çocuğun gibi seversin yeğeni. çok özlersin. her akşam görek istersin, koklamak, öpmek istersin. neredeyse annelik kadar sorumluluk yükler insana. ama herşeye rağmen çok keyiflidir be teyze olmak..
(#12101899)
sürekli onu görebilmek için evini, yatağını terkedip yanına koşmaktır.
seninle kaldığı zamanlarda ona yakın uyuyabilmek için yatağını terkedip rahatsız kanepelerde uyumaya çalışmaktır.
geceleri ağladığında annesiyle beraber ayağa dikilmektir.
uyutabilmek için onca ağırlığına rağmen belin kopa kopa sallamaktır.
hasta olduğunda, öksürdüğünde, ağladığında için yanarak onunla ağlamaktır.
gülümsediğinde dünyanın en mutlu insanı olmak, sürekli gülsün diye şekilden şekile girip şebeklik yapmaktır.
tarifsizdir. gözünüzün taa içine bakarak bi defa gülümseyişine canınızı vermek istersiniz.
önce ede der.
sonra tesee der.
en sonunda teyze demeye başlar.
hatta işi abartır 5 yaşında olmasına rağmen kızdığı zamanlarda isminizi söyler de ,teyze demez.
yeğeninizle aranızda ki yaş farkı eğer 2 yaşsa, hiçbirşey anlamadığınız bir duygudur. hal böyle olunca, anne yarısı gibi hissedip davranmak için aklınız başınıza geldiğinde çok geç kalmış olursunuz.
hayatımda sahip olamayacağıım ünvan. sağolsun abim var da. ama kuzenlerimin birinin 2 birinin 1 kızı var. o iki kız doğduğunda küçüktüm. abla demeye alıştılar. ama yeni doğana her türlü baskıyı uygulamaya kararlıyım. bana teyze demeli. abla da neymiş. onu doğurabilecek yaştayım ne de olsa. teyzeyim ben teyze.
ilkini 7 sene önce, ikincisini de 3 gün önce yaşadığım olaydır. insanda tarifi zor hisler uyandırır. 3 gün önce tanıştığınız bir "şeyi" nasıl canımı verebilecek kadar sevdiğinizi anlayamazsınız. harikadır. bambaşkadır. anneliktir.
19 yıl önce tadılan, 16 yıl öncede ikiye katlanılan durumdur. 30 yaşına gelip hala tatile çıkılacak biri yoksa hayatınızda tatil arkadaşı görevini de üstlenen yeğenlere sahip olmaktır.
geçen hafta eriştiğim mutluluk.
ana rahmine düşmesiyle birden havaya giriyor insan. teyze olacağım, anne yarısı olacağım diye heyecan basıyor. 9 ayı sabırla bekliyorsun. gelecek yeğenine hediyeler alarak, bebek mağazalarında gördüğün her şeye saldırarak, bundan da olsun, şundan da olsun, en iyisi benim yeğenimde olsun diyerek geçiyor 9 ay. sonra aylar bitiyor, günler bitiyor ve saatleri saymaya başladığın gün gelip çatıyor. 9 ay yetmezmiş gibi ona denk bir 9 saat daha. bekle bekle bitmiyor. kardeşin acı çekiyor suni sancıyla. yanına gidiyorsun ama yardım edemiyorsun. "canım çok yanıyor abla" dediğinde çöküyorsun, kaçıyorsun yanından. son anlar ama gelmiyor bebek. dışarda beklemekten 9 doğuruyorsun. doktor çıkıyor bir telaş. olmuyor diyor, gelmiyor bebek. kalp atışları yavaşlıyor. acil sezeryana alıyoruz diyerek koşturuyor. zaten gergin sinirlerin boşalıyor. başlıyorsun ağlamaya. ne yani, kardeşim o acıyı 9 saat boşuna mı çekti. 9 rakamından nefret etmeye başlıyorsun. neyse diyorsun, nasıl iyi olacaksa öyle olsun. sezeryana alıyorlar, 15 dk sonra geliyor geri. ikisi de iyi. şükrediyorsun. gördüğün an için kıpırdıyor. hayaller kuruyorsun, biraz büyüyünce onunla nasıl vakit geçireceğini, ona daha neler alacağını düşünüyorsun. ufak aksilikler oluyor, emmiyor filan. olsun diyorsun. sağ salim geldi ya yeter diyorsun. kokluyorsun süt kokan tenini, doyamıyorsun. ufacık daha, kucağına almaya korkuyorsun bir yerini incitirim diye. duruyorsun, kıpırtısız seyrediyorsun. teyzelik annelik yarısıymış. yeni bebeğin sevincini, annenin çektiği sancıları yaşıyorsun sen de.
yeğeninizle aranızda ki yaş farkı çok çok azsa, ufacık yaşta, sokakta oynarken birisinin size "teyzeeee" diye seslenmesi travma yaratır. lakin büyüyünce çok zevklidir çok.
Dünyadaki herşeyinizi gözünüzü kırpmadan altı boklu bir bebeğe değişmektir,bok kokusunu gül kokusu gibi algılamaktır,ayaklar kopana dek sallamak sizin için hiçbirşeydir,seversiniz,ben doğursam böyle sevmem diyerek ..
arasıra yiğenim olan şımarık velete bakıp''şimdi bu ablamın içinden mi çıktı. ''diye düşünürüm.teyze olmak bu kadar güzelse anne olmayı tahayyül edemiyorum.bal şekerdir.herşeydir.*
Anne olmayanlar için annelik duygusunu kısmen yaşatır. Teyze kelimesini ilk kez konuştuğunda duygulanırsınız, biraz daha büyüyüp benim teyzem güzel teyzem beni al kucağına şarkısını söylediğinde ise sarılıp ağlayabilirsiniz. Daha dün hayata gelmesini beklediğiniz bebek, büyümüş, teyzesine resimler çizmiş, şarkılar bestelemiştir. Anne olmayanlar için dünyanın en güzel duygusu teyze olmaktır.
ne zaman ve nasıl bir durumda teyze olduğuna bağlı. varlıklarından bi haber yaşadığın ailen bir gün çıkıp geliverirse, hayatının 24. yılında birden teyze, hala oluvermişsen çokta birşey hissettirmez insana. hatta yaşadığın onca seneden şüphe etmeye başlarsın... için acır. herşeyden habersiz teyzelerini ilk defa gören ufaklıklar sevinçle bacaklarına dolanırken onlara sarılamayışının burukluğunu yaşarsın. herkes hisseder bu soğukluğu, etrafındaki insanlar herşey bir günde olmuş gibi anlatıverirler geçen koca seneleri. herşey o an olup bitmiş gibi affedilmeyi beklerler. affedemezsin ve onları bir daha görmemek üzere ayrılırsın yanlarından. arada bi ufaklıklar gelir gözünün önüne, biraz için ürperir sonra geçer. ama yaşadığın burukluk asla geçmez. hayatına bir sticker misali yapışır kalır. hayatına, bedenine, ruhuna... *
