zamanla annenin yarısı olmaz bunlar benim de çocuklarım hissi yaratmıyor değil. acaba kendi çocuğum olsa bu kadar sever miyim diye düşündürüyor insanı. annem iyi ki ablamı doğurmuş, ablamda yeğenlerimi.
yeğeniniz size canı nasıl isterse öyle seslenir. bazen isminizle, bazen teyze, bazen de anne yarısım diye seslenir benim minnoşum... teyzelik bence anne yarısından da fazladır. hem kendi cocugun gibi, kimi zaman kardeşin gibi hissedersin. Teyze olmak dünyanın en güzel şeylerinden biri bence. büyüyünce de annesinden cok eminim benle dertleşecek, sırlarını paylaşacak. böylece kendimi her daim genç hissedeceğim.
Dünyanın en hazıra konulmuş muhteşem hissi.
Sorumluluk yok, uğraş yok ama hissi bambaşka. Anne yarısı ne güzel
açıklamış bu duyguyu. Şöyle ki: Odaya giriyorsunuz daha ev aydınlanmamış
gece 4. Ve uzaktan birini seçiyorsunuz. Aklınıza uyuyan yeğeniniz
geliyor. Meğer uyanmış o büyük gözleriyle etrafa bakıyor. Oturmuş
sessizce. Sonra onu alıyorsunuz, yemek yediriyorsunuz. Altını
değiştiriyorsunuz. Onunla konuşuyorsunuz. Anlamıyor ama gülüyor sizin
bütün dertlerinizi alıyor. Anne değilsiniz belki ama en saf duyguları
besliyorsunuz ona.Teyzelik muhteşem his kısaca.
Nadirende olsa dogustan olunabiliritesi mumkun hederedir. Mesela yigeninden kucuk teyzeler gibi bir kact tanidigim var boyle. Nasil bir his bilemeyiz? Teyze olmak ya da olmamak Iiste butun mesele bu.
Nadirende olsa dogustan olunabiliritesi mumkun hederedir. Mesela yigeninden kucuk teyzeler gibi bir kact tanidigim var boyle. Nasil bir his bilemeyiz? Teyze olmak ya da olmamak Iiste butun mesele bu.
Bu kadar çok seveceğimi hiç tahmin etmezdim, o ufaklığı sözlük..Ben ki çocuk sesine katlanamazken, bu çocuk ne yapsa hoş geliyor..ben ne yaparsamda ona hoş geliyor , işin garibi..kızsamda öpsemde ayrılmıyor dibimden. çok enteresan bi duygu sözlük..
Ablayla beraber günlerin sayılması sonucunda dünyaya gelen mucizevi varlığın annesinden sonra gelebilecek en yakınlarından biri olmak. Yaş kaç olursa olsun sırf o eğlensin diye parka gitmek, yine yaşı önemsemeden ona zarar gelir korkusuyla oyuncaklara birlikte binebilmenin verdiği cesaret, yeri geldiğinde ödevlerini yapmak, büyümesine şahitlik edip onunla beraber olgunlaşmak. Güzeldir teyze olmak.
ablanızın hamile olduğunu öğrendiğiniz an çığlık çığlığa herkese anlatmak istediğiniz fakat yaşadığınız mutluluğu bir türlü kelimelere dökemediğiniz olaydır. hele ki doğduğu zaman kucağınıza alıp kokusunu içinize çektiğinizde sizden mutlusu olmaz dünyada. nolursa olsun umrunuzda değildir o an. hayatınızın merkezine, tam ortasına oturmak için gelmiş ve bir daha gitmemek üzere orayı sahiplenmiştir. bunları yazarken bile duygulandırır sizi, teyze olmak hala olmaya falan benzemez boşuna dememişler teyze anne yarısıdır diye. çok başka duygudur çok.
5 ay önce tattığım duygudur. öyle bambaşka bi şeydir ki hiç bi şeyle kıyaslayamamaktır. gözünüzün içine baktığı o ilk an "hoş geldin yeğen, ne de güzel geldin" derken gözlerden sicim gibi yaşların akmasıdır. yanından ayrılır ayrılmaz özlemektir o süt kokusunu. ablanın pabucunu dama atmaktır. yaşanabilecek en güzel duygulardandır.
daha tanışamasamda tam anlamıyla. minik bir mercimeğin ablamın içinde büyümekte olduğunu bilmek çok enteresan isimler düşünmek, bence kız olacak yok yav erkekte güzel amaaann sağlıklı olsunda diyebilmek, daha doğmasına altı ay varken ona oyuncaklar almak geleceği gün için hazırlanmak çok değişik hissettiriyor kendini. ve onu ilk göreceğin anı düşlemek... nasılda umut verici.
hiç olamıyacağım bir şey sanırdım, meğersem olabiliyormuş insan, pazara giden, börek yapan, tv izleyen, dedikodu yapan bir teyze benden daha renkli bir hayat yaşıyor sanıyorum, aslen mümkün olmasa da* kısmen ben bir teyzeyim artık, memnuniyetsiz, dırdırcı bir teyze.*
