Anne yarısı olmaktır. Dünyalar güzeli bir kız çocuğu teyzesiyim. Eşsiz bir mutluluk, hayatımın en güzel anlarını bile yanında geçirdiğim çileli günlere değişmem. Kendi çocuğum olsa bu kadar sever, sahiplenirdim. Tüm o sevimliliğinin yanında bir de masumluğu yok mu. Yirim valla.
keyfim yok diye bir dilim pasta getirmiş eğer yüzün gülerse sevdiğin meyve suyundan getiririm diyor.*
Önce pastayı mı yeğenimi mi yesem diye düşünüyorum.*
Öpülerek uyandırıldım. Başucuma çizdiği resmi ve aldığı mavi boncuklu bilekliği koyup kaçtı, Pazar günleri uyandırılmaktan nefret ettiğimi bildiğinden. Ama nasıl kızabilirdim ki, şu resmin minnoşluğuna bakın.
Anneliğin alt sürümüdür teyzelik. Doğuran siz değilsinizdir ama ameliyathane önüne dokuz doğuran sizsiniz. Uykusuz kalan, koynunda uyutan, karnı aç mıdır diye düşünen, yemek yediren, altını değiştiren...
Üstelik tüm bunları yaşamaya, anneliği hissetmeye, küçük kadın olmaya başladığım yaş 10 idi. Yering.
ilk gördüğümde bu ne çirkin bi sıpa demiştim ,elleri aynı ablamın elleri gibiydi.sonra yavaş yavaş büyümeye başladı ,her gün o japon gözlerine bakıp şükrediyorum lan ben .
hepiniz bu duyguyu yaşayın isterdim ama bazılarınız dayı ve amca olarak kalsanız daha iyi olur .
