her şeyden önce kitaplardır. birbirine benzediği kadar farklı da olan iki kitaptır. inanç bağlamında okunması normal hatta oldukça mantıklı geliyor. inanan ya da inanmayan farketmez, sonuçta yapacağınız eylem kitap okumak. ne kadar kötü olabilir ki?
" Oku" kelimesiyle ilk temelleri atılan bir dinde, okumak günah olamaz.
Her din kutsaldır ve her din, iyiliğin, güzelliğin Erdemlerini anlatır, öğütler ve iyi insan olma unsurlarını temel alır.
Din kavramıyla haşır neşir olmayı, hayatını bu öğreti ile şekillendirmeyi tasarlayan ya da sadece bilgilenmek isteyen her insan, Tevrat da okur, incil de, Zebur da, Kuran da...
Açın pencerelerinizi, bağnaz olgulara tutsak olmadan yaşamak insana en yakışandır.
kuranı bile hiç okumayanların büyük çoğunluğa sahip olduğu dinde diğer dinlerin kutsal kitaplarını okuma tartışmasının saçma olduğu kadar sorun mudur bilemem.
Hani, hristyanlarin yahudilerin direkt olarak cehennemlik olduklari sorgulanmayacaklari soylenir ya, yalan o iste.
Bakara Suresi, 62: Şu bir gerçek ki, iman edenlerden, Yahudilerden, Hıristiyanlardan, Sâbiîlerden Allah’a ve ahiret gününe inanıp barışa ve hayra yönelik iş yapanların, Rableri katında kendilerine has ödülleri olacaktır. Korku yoktur onlar için, tasalanmayacaklardır onlar.
Kurani reddetmedigin muddetce haram olacagina inanmiyorum.
ülke olarak pek de bir şeyler okumaya meraklı olmadığımız için çoğunluğumuzu ilgilendirmeyen sorunsaldır. incil, tevrat, zebur falan hak getire bu gözler yazısı biraz uzun olunca karikatürü bile okumayanları görüyor.
