Dindar birini huzursuz etmek istiyorsan tesadüf, seküler birini huzursuz etmek istiyorsan tevafuk diye yanıtlayacağım versus.
Ortaokulda hocaların dini baskılarından rahatsız olduğum için her seferinde ısrarla tesadüf kelimesini kullanırdım. Göze batan bir hareket ki batıyordum da. Şimdiki aklım olsa her fırsatta tevafuk der sahte mutluluklarından zevk alırdım. Çocukluk işte.
Şimdi ortalıkta "amin, inşallah. Estağfurullah, allah izin verirse." diyerek dolaşıyorum. Hayat çok güzel. Riyakarlık da öyle.
Tevafuk değil midir aslında doğru olan. Mesela otobüste biriyle karşılaştığımda bile bu bizim oraya giden otobüste oluyor yani bambaşka bir otobüste olmuyor. Aynı üniversiteden 2 kişiyle cevahir avm'de karşılaşmış olmam tesadüf olabilir belki ama genelde tevafuk bence.
