the legacy albümünden sonra * giderek death-thrash yapmaya başlayan ''thrash metal'' grubu. en son 2008 yılında ''the formation of damnation'' isimli orta kararda bir albüm çıkardılar. bu senede bir albüm çıkaracaklarını biliyoruz ama medyada daha hiçbir açıklama yapılmış değil bu konu hakkında.. kanımca yıl sonuna doğru çıkartırlar diye düşünüyorum.
gene hoglan yine davulun anasını ağlatmış diyebiliriz melodileri ise fena gözükmedi gözüme chuck billy nin sesi her zamanki gibi cayır cayır yayılıyor.
Sonunda albüm elime geçti ve dinlemeye başladım. Yorum yaparken bile heyecanlıyım uzun ok uzun zamandır beklediğim bir albümdü. Öncelikle gene hoglan demek istiyorum. Davuldaki en güzel seçim olmuştur. Atakları, şarkılardaki muhteşem atakları enfes! alex skolnick bence kariyerinin en güzel albümüne imza atmıştır. Zaten ''baş döndürücü sololar, akıl dolu thrash metal ruhunu daha iyi yansıyamazdı diye düşünüyorum. Özellikle sololarına hayran kalmamak imkansız. eric peterson testament grubunun sevimli bakışlara sahip, lead gitaristi. Müzik ziyafetinde onun katkısı asla tartışılmayacak derecede büyük nedini mi? albümün içindeki giz de saklı. chuck billy bir çok rahatsızlık geçirdi, yapamaz dediler, bırakacak dediler. Ama o her zaman daha iyisini yaptı. Ta ki son albüme kadar. ilk şarkıyı dinlemeye başladığımmdan bu yana, albümün thrash metal piyasasını sallayacak bir durumda olduğunun kanısına varmıştım.
şimdi sıra dark roots of earth albümlerinde. Dinlememle, kendmi kaybetmem neredeyse bir oldu. Her şarkı farklı bir anlam, konsept olarak (kökte) aynı gibi görünsede, her ritm, solo içime içime işlemekte. yaş her ne kadar ilerlesede, bazı tutkulardan vazgeçilmiyor.
Özellikle a day in the death ilk önce bas gitarın tutkulu girişiyle başlayıp, eric ve alex'in riffleriyle süslenen şarkı, testament klasiği olmaya aday. içinde çok çok az progresfilik barındırsa da, o da iyi dinlenince ortaya çıkıyor. cold embrace beni şaşırtan şarkı! şarkı akustik arpej ile giriyor ve gitarın arkada tatlı solosuyla, b,raz metallica tarzını andırsada sonunda testament özüne dönüyor. Özellikle geçişlerdeki blues soloları, bentler, oldukça hoşuma gitti. Powerslave coverları akıllara zarar derecede güzel olmuştur. Chuck vokal konusundaki ince ustalığını burada da sergilemiştir.
Şimdilik bu kadar deyip, albümü sil baştan dinlemeye devam ediyorum.
unirock ın yavşaklığı sonucu bu yılki istanbul konserini iptal etmesine rağmen biletleri yanmasın diye istanbula gelmiş gruptur. headbang yazarlarından sadi tırak ında çabasıyla dorock barda çalmayı kabul etmişlerdir. ve çok samimi bir ortamda süper bir sound ile babalar gibi çalmışlardır.
1983 yılında kurulan Berkeley, Kaliforniyalı bir thrash metal grubudur. Gruptan, 1980'lerin en popüler thrash metal gruplarından biri olarak bahsedilmektedir.
