derin bir adabı olan, yapan ustasına saygı duyulması gereken, bir nevi dert sayacıdır. tespih kullanmak bir kültürdür. sokak ortasında sallamakla ne tespihe, nede onu yapan ustasına saygı gösterilir. tespihi çekerken ruh ve beden onunla bir olup tespihin üstünde dolaşır. tespihi bu kadar özel yapanda bu duygudur zaten.
(bkz: kehribar)
tesbih
sen giderken gözlerim dopdoluydu
ve yağan yağmurla caddeler ıslak
yokluğundan bir rüzgar esti hazin
teselliler döküldü yaprak yaprak
gökyüzünde bir bir söndü yıldızlar
bir karanlık geldi gittiğin yerden
ümitlerim vardı tesbih misali
sen giderken dağılıverdi birden
ümit yaşar oğuzcan
ele alındıktan sonra bağımlılık yaratabilen, benim fikrime göre, öyle çok büyük bir karizma objesi olmayan nesne.genelde 17'li, 33'lü, 99'ludur.** insanın sinirini alır.
kimi zaman gerilen sinirleri gevşeten,kimi zaman alışkanlıktan kullanılan,kimi zaman karizma objesi olarak görülen,kimi zaman ise yaratıcıyı zikretmek için kullanılan ipe bizilmiş boncukların,taşların oluşturduğu araç.
Sallanmasına bir anlam verilemeyen, çıkardığı "çıkır çıkır" seslerinin şahıslarda karizma yaptığı zannedilen ve sadece delikanlı aracı olarak kullanılabileceği söylenen boncuklarla bezenmiş yuvarlak ip.
