roma imparatorluğunun paganlığı ile güçlenmek isteyen hz. isa'dan sonraki hristiyanlığın roma imparatorluğuna kendini yamama gayreti sonucu ortaya çıkmış zırvasıdır. iznik konsilinden sonra bu nane yayılmıştır. barnabas incilinde bu zırvalar yoktur.
ana kuralları chalcedon (yeni adıyla kadıköy) konsülünde atılmış hristiyanlık inancıdır. özellikle ortadoğu'da bu inancı kabul etmeyen monofisitler ve nesturiler adında hristiyanlar da vardır.
ortaçağ'da krallarla beraber halka, ertesinde sömürgecilerle beraber dünyaya kan kusturmuş/kusturan dinin en belirgin sembolü. baba (tanrı), oğul (isa), kutsal ruh (cebrail) şeklinde açılır.
baba denilen tanrı, yaratmaktan bıktığı için bir kenara çekilmiş, yukarıda bir yerlerde oturmuştur, neredeyse bütün işleri pek sevdiği oğlu christa bırakmıştır. yahudiler tarafından açılar çekilerek yakalanmasına ve haça gerilmesine müsaade etmiş, kullarının günahlarının keffareti olarak o sevgili oğlunu cehennemde bir müddet yanmaya gtöndermekten başka çare bulamamıştır! kendi yazdığı kitabın kanunlarına uymak zorundadır, kendi yazdığı kitap kendisini de bağlamaktadır, kitaptan özgür hareket edemez!
christ babanın işlerini sırtlamış götürmektedir, babanın sağında oturur. istediğini yaratır, ezeli ve ebedididir.
bütün bunlar, hıristiyanların çok büyük kısmının itikadıdır. çok azında (aryüsün mezhebinde olanlar ve barnabasincilini okuyanlar) tek tanrı inancı vardır.
