sen neler neler gördün geçirdin kızım, bunda yikilmazsin. kuş dala güvenmez, kanatlarına güvenir. bu son olamaz. her şey akıp gitmeye devam ediyor. bu hayatta bu kadar yolu boşuna gelmedin. diren. hem patron mutlu son istiyor;)
bazen en istemsiz ve en icgudusel ihtiyactir. bazen saatlerce konusmak yerine saatlerce seninle susabilen, nefes alislarini bile senin ihtiyacina gore ayarlayabilen bir insanin olmasidir.
bazen bir siirdir. sezai karakoctur.
Ülkendeki kuslardan ne haber vardir
Mezarlardan bile yükselen bir bahar vardir
Ask celladindan ne çikar madem ki yar vardir
Yoktanda vardan da ötede bir Var vardir
Hep suç bende degil beni yakip yikan bir nazar vardir
O sarkiya özenip söylenecek misralar vardir
Sakin kader deme kaderin üstünde bir kader vardir
Ne yapsalar bos göklerden gelen bir karar vardir
Gün batsa ne olur geceyi onaran bir mimar vardir
Yanmissam külümden yapilan bir hisar vardir
Yenilgi yenilgi büyüyen bir zafer vardir
Sirlarin sirrina ermek için sende anahtar vardir
Gögsünde sürgününü geri çagiran bir damar vardir
Senden umut kesmem kalbinde merhamet adli bir çinar vardir.
insanin ancak ve ancak basina gelmeyen hadiseler karsisinda bir baska insana uygulayabilecegi durum.
bir de bunu zaman zaman zugurtlerin yaptigi iddia edilir ki gecici de olsa pek bir keyif verir; olayin ciddi ya da hassas olmamasindan oturu elbette...
(bkz: avuntu)
Memnunum yaşamaktan
Güzel bir kadın görsem
Gönlüm şenlenir
iki kadeh içsem
Başım dumanlanır
Hele bir de sevebilsem
insanları canı yürekten
Dünyalar benim olur
Ağlamak değil ki bu, kanamak,
Yüzüme bak,
Ben ağlarken yüzüme bak.
Keskin dişleri saplandı hayatıma yokluğun,
Aslında bu hayat bitmiş çoktan,
Aslında göbek bağım, kök salmışlığımdı ölüme,
Oysa sana doğmak ne kadar zor
Ve bir o kadar zor doymak
Bilmez arzunun altında ezilir taze aşık,
Ne biliyorsa almış yanına, ne biriktirdiyse saklamış ceplerine,
Aşk değil bu kaçamak...
Ve sarılmak ihtiyaçtan sadece, yok bir başka özel amaç,
Çağırıyor küpeli zindan bekçileri,
Sessizliğinin diyetini ödesin diye; razı,
Bir kere sarıldım ya diyor, inan ölüyor,
Kimbilir nasıl da ölüyor,
Bu kış kıyamette,
Bekçilerin canı kimbilir nasıl işkence istiyor;
Ölümdür bu ve yok olmak.
Çünkü ben gördüm onları,
Kaldır başını yerden, yer yer yeme içini, yüzüme bak,
Ağlamak değil ki bu yok olmak,
Çığlıkları labirentte kaybolmuş bir çocuk gibi
Dolanıyor beynimde,
Oysa sana doymak ne kadar zor,
Ve bir o kadar zor doğmak
Bilmez bir bebeğin tecrübesizliğine bürünür taze aşık,
Üstelik onu öldüreceklerini bile bile
O saklanırken, sen ışık tuttun yüzüne,
Sen sevişirken o ağlıyordu,
Sen dinlenirken o ağlıyordu,
Sen giderken ağlıyordu o,
Oysa ağlamak değildi bu, çünkü
Böyle bir ağlamak bilinmiyordu,
Gelseydin, arkanı dönseydin, görseydin,
Sesine baksaydın, gözünü duysaydın,
işte geliyor sesi,
Ağlamak değil bu yenilmek...
Kurda kuşa, eşe dosta, her halükârda yenilmek bu
Yenilmek hep aynı zaten, yok tesellisi.
Ürkek değildi arzunun süründüren bakışları,
Bin mevsimdi, kara yeldi, dinmez seldi,
Kattı kendine ne biriktirdiyse,
Harcadı seveni, bilip de bilmeyeni,
Yaşamak bir pirinç tanesinin boğaza tıkanması gibiydi,
itelemezsen gidemezdi, itelesen belki değemezdin,
Sevdanın böbrek taşlarıydı, yetememezlik
Ve her dakika duvarlara tırnak izleri ekleniyordu taze sevenin;
Kilitliyordu kendisini.
Herkesten gizli düş biriktirdiği odaya gidiyordu,
Düşlerin
Kimini çerçeveleyip duvara asıyordu,
Kiminden makasla kendini ayırıyordu,
Kimi hastalıklı bir beden gibi can çekişiyordu,
Onları görünce oturup ağlıyordu, biliyordum,
Ağlamak değildi bu yıkılmak,
Senin o sıralar bıkmışlığın söz konusuydu,
Ayaklarına kapanıp sana "seviyorum"
Demekten başka bir şeye gücü yetmiyordu,
Gururunu her sabah bir köpek gibi zehirliyordu,
Oysa kudurmuştu gururu bir kere,
Zindanın bekçileri onu götürmeden önce,
Paslı bir jiletle kesmiş bileklerini
Ben bulduğumda yanağı henüz ıslaktı,
Ağlamak değildi bu
Seviyordu...
ayrıca gülayın damlalar albümünden yürek dağlayıcı bir şarkı;
gözlerime bakarken teselli ederdin beni
sevdiğini söylesen mesud ederdin beni
bana bakan gözlerin şimdi çok uzaklarda
kaderimle başbaşa bırakıverdin beni
kaderimle başbaşa bırakıverme beni
şimdi teselliyi ben söyle nerde bulayım
hasretin var içimde nasıl mutlu olayım
al bu hasreti benden perişan olmayayım
nerede eski günler gel de sevindir beni
ben sensiz yaşayamam severek öldür beni
bana günah değil mi hasretten mi öleyim
al bu hasreti benden perişan olmayayım
al bu hasreti benden derdinden ölmeyeyim
sensiz teselliyi ben söyle nerde bulayım
hasretin var içimde nasıl mutlu olayım
al bu hasreti benden perişan olmayayım
al bu hasreti benden derdinden ölmeyeyim
