öyle midir gerçekten? öyledir tabiki de. yıllar önce, hayata dair her şeyi kustuğumuz bir dostuma sormuştum. "hayatının mucizesi ne?" diye. cevap vermişti gülümseyerek:
"trilyonlarca ölüm stili ve anı varken hayatta, benim hala yaşıyor olabilmem."
susmuştuk. gerek yoktu kelimelerin şaşasına. gözlerimiz konuşmuştu. ağzımızı açmasak da biz, bedenlerimiz hayattan ne anladığımızı anlatmaya, fazlasıyla yetmişti.
tanrı çok zevk alıyor olsa gerek ? hergün birsürü insanın yollarını kesiştirip bir şekilde sürprizlerle onları deneyerek.. kimisini hiç görmeyiz bu sürprizlerin kimisini görmek istemeyiz kimisini de görmek istemesek de vazgeçemeyiz. mutluysak mucize deriz tanrıya teşekkür ederiz tüm kalbimizle.. mutsuzsak ve inanıyorsak eğer kötü bir tesadüf der avuturuz kendimizi..ama tanrı hiç durmaz..her an yeni bir sürprizle çıkabilir karşımıza..ya mucizemizi alarak yada sonsuzluğu vererrek.. sonsuzluğu verdiğindeyse yaşanılır bir hayat kalmaz artık. mucizeler ve tesadüflerse yokolur. sadece ödenecek bedeller kalır.. hesaplaşmalar.çoğu insan ya bunu düşünmekten inanmaz mucizeler yada inanıp da esiri olmamak için mucizelerin.
ürpertici rastlantılar hayatım boyunca bırakmadı peşimi. benden başka hemen herkese önemsiz gelecek ufak tefek şeyler. bendeyse orta ölçekte bir sarsıntı yaratan tesadüfler.
hayatımın akışını değiştirenlere mucize dedim sonra. alıştım da hiç ummadığım bir anda beni sarsmalarına. atlatması kolay, kabullenmesi çabuk oldu. alışması zaman aldı ama. ilk başlardaki şaşkınlıklarım zamanla yerini bıraktı gülümsemelere. bir parçası oldu bunlar yaşamımın. huzursuz bir beklenti de getirdi ama beraberinde. bir tesadüf olmasını dilediğim anlar oldu. unuttuğum anlarda beni gülümseten rastlantılar sonra...
rutin bir seyirde ilerleyen hayatım çeşitli tesadüfler sayesinde çalkalandı da ara ara. başıma gelmesinden çekindiklerime sebep oldu çoğu zaman bunlar. kötü tesadüf desem de onlara, az biraz yardımı dokundu rutin gidişi sarsmamda.
benden başka hemen herkese önemsiz gelecek ufak tefek şeyler birçok büyük değişime sebep oldu sözün özü. katlanılmaz olduğunu düşündüğüm çoğu anda, çıkıp ortaya orta ölçekte sarsıntı yarattılar zira. yarattıklarından sebep yaşanılır kıldı benim gözümde hayatımı.
alıştım tesadüflere bundan sebep inandım mucizelere.
--spoiler--
"aldığın yolları kendine biçme sakın,
senden evvel o yollardan gidenler de var,
senden evvel o yollardan geçenler de var
...
kimi cahil aynada görünce kendin,
kimi aklı selim kişiden,
daha belli aşka düştüğü, hatta (... ?)
su dünyada yavrum ne divaneler, ne pervaneler var.
var gülüm var."
--spoiler--
islam dini mensuplarının *; aslında bizim günlük hayatta 'tesadüf' olarak nitelediğimiz olayların, belli sebep ve sonuç ilşkilerinin belirlenmiş birer halkası olması dolayısıyla 'tevafuk' yani, başıboş olmayan tesadüf anlamına geldiğini kabullenmeleri makuldür.
bunun yanında 'mucize' kelimesi de dilimizde arapça'dan geçmiş olup, muciz olan yani insanı karşısında aciz bırakan olay ya da durum olarak nitelenebilir. gerçekten de öyle değil midir?
