Artık dünyada büyük savaşlara pek rastlamıyoruz. Saddam gibi adamlar çıkmıyor artık. NATO ekonomik ambargoyla tek kurşun atmadan savaş kazanabiliyor. Savaşa ihtiyaç duyulmayan bir dünyada insanları birleştiren, ortak bir hedefe yönelten, manevi gücünü kaybetmesini önleyen terörizmdir. Büyük devletler bir düşman belirlemek zorundadır. Çünkü büyük devletler büyük bir maneviyatın sonucunda oluşmuş ve bu sayede geniş bir hinterlanta sahip olmuştur. Bu geniş kesimi aynı görüşte birleştirebilmek için milletin ortak bir düşmana ihtiyacı vardır. Bizim bu zamana kadar ortak düşmanımız PKK idi. Peki PKK bittiğinde halkın manevi değerleri sarsılmayacak mıdır?
Bir lider sorunlardan kaçmaz, ölecekse kendi eliyle ölür. Oyunu yanlış oynamıştır. Sorunlardan kaçan bir insan büyük bir insan değildir. Senin düşmanın seni yok etmek istiyor olabilir. Öldürme fırsatı da vardır. oyunu iyi oynarsan ihtiyaç duyulan bir oyuncu olursun. Önemli olan çıkarlarınızdır ve bu oyunda dost ile düşman karışıktır. Ebedi düşmanlarınız ya da dostlarınız olamaz. Bu ortamda terör örgütleri sizin ebedi düşmanlarınız da değildir. Iyi bir oyuncu olursanız onları kullanabilirsiniz de. Mesela iran bunu çok iyi yapıyor.
Sorunlardan kaçmak bence çözüm değildir. Çağımızda sadece kendi gücünüzle var olamazsınız. Gerekirse düşmanının gücünden faydalanmasını bileceksin. Size saldıran iri yarı bir adamı sadece kendi gücünüzle etkisiz hale getiremezsiniz. Onun gücünü ona karşı kullanırsanız ancak onu yenebilirsiniz.
Terörizm 21. Yüzyılda birçok yönden faydalıdır ve devletler arasındaki mücadele devam ettiği sürece asla bitmeyecektir.
