3 ilden 8 şehit haberi daha geldi dün ama bakıyoruz kanallar bruksel bombalaması yok milli maç havası tantanasındalar siyasiler in hiç biri bu konuda en ufak bir söylemde bulunmayıp birbirleriyle uğraşmaya devam.
şehit haberleri 30 sn bi haber le sunuldu sıradan haber gibi geldi geçti.
eskiden halk ayaklanır isyan eder protesto ederdi. lanetler okunur sloganlar atılır bayraklar sallanırdı. ne oldu bize ne oldu milli değerlerimize ne oldu bu millet için canını veren şehitlere vefa ya, artık ateş sadece düştüğü yeri mi yakıyor. şehide vefa saygı damı kalmadı. eğlence programlarından taviz bile vermez oldu bu millet nereye böyle. cidden alıştık mı terör le yaşamaya.
teröre alıştırılmak olarak lanse etmek biraz yanlış olabilir.
neden mi?
nedenine gelelim.
bu ülkede kendi evi yanmadığı sürece isterse memleket kars'tan, izmir'e yansın umurunda olmayacak insanlar var. bu ülkede oy verdiği partiden bir tepki gelmedikçe tepki göstermeyen insanlar var. bu ülkede hakikaten beyinsel fonksiyonlarını sadece bir adamın ağzına göre düzenleyen insanlar var. bu ülkede affedersiniz, köy yanarken saçını tarayan orospular var. var oğlu, var kızı var.
ama bu ülkede, yine bu ülkede, her şeyin farkında, yaşamın bilincinde, yaşananların karşısında olan bireyler de var. mutlak zafer onlarındır. şer gelir geçer, sabahlar kalıcıdır.
umudunuzu kaybetmeyin.
ölümle yatıp ölümle kalkmaktır. sevdiğim bir cümle vardır. "istanbul hapşursa ülke grip olur" diye. dün hava limanında patlayan bombalar tam da bu cümlenin hayat bulduğu bir durumu yansıtmaktadır. ülkenin bir bölümünde her daim bombalar patlamakta ve gencecik insanları bizden koparmaktadır. ne zaman konu istanbul oldu herkes duyarlı kesildi. at gözlüğü işte bunun gibi durumları betimlemek için kullanılır. gözümüz ne zamandır kapalı sadece gördürülmek istenenleri izlemekle yetiniyor büyük çoğunluğumuz.
