Terliklerle Üsküdar'dan kadıköy'e ardından vapurla karaköy'e, yolda bolca turist görme ve kahkahalar... Daha sonra karaköy'den tramwayla Zeytinburnu, sonra yeşil, kalpli bez terliklerle metro beklemek. metronun gelmemesi ayakların patlaması * acıyan birinin bankta yer vermesi * terlikleri çıkarıp bankta oturmuşken hemen metronun gelmesi. metrodan inmek, yürüyen merdivenin bozulması, bir azap olarak merdiven çıkmak. En zoru da arnavut kaldırımlı yolda bir hayli yürüyüp minibüse binmek sonunda evine varmak. Tavsiye edilebilecek bir tecrübe değil elbet. *
son olarak (bkz: sevgili günlük)
fehimsiz ekmek kişisinin gerçekleştirdiği eylemdir.
şimdi efendim burada kilit nokta terlik. evet evet o bildiğin yeşil, pamuklu, üzerinde kırmızı benekleri olan şıpıdık terlik. bak bu kişinin neden böyle bir maceraya girdiğine * girmiyorum bile, ama bir düşün sevgili yazar. böyle bir terlikle istanbul un bir ucundan ötekine gittiğini düşün. düşün ama düşünmeden önce bir kas gevşetici almayı ihmal etme *. bir de sakın ola yanında bir yetişkin yokken kalkışma böyle birşey yapmaya. düşün dedi sevgili yazar, sen sade düşün..
