ayakları olanlar bilirler; ayaklar terler. özellikle gün boyu pabuç içerüsünde kalan ayakların ne denli leş bir görünüm kazandığı, ayakkabı ve çoraplar çıkarıldığı vakit rahatlıkla anlaşılır. ayak ve ayak parmakları üzerindeki kıllar terden yanlara yatmış bir haldedir, jöle sürülmüş gibi. muhtemelen kişi o esnada direkt banyoya koşamayacak kadar yorgundur ve kendini koltuğa/yatağa attığı vakit ayak parmaklarını birbirinden ayrılacak şekilde kasarak ayaklarını hızlı hızlı sağa sola sallayıp oluşturduğu rüzgarın ferahlatıcı etkisini ayaklarının en ücra nahiyelerinde hisseder. hissedilen bu ferahlığın kolonyodan tek farkı; kokusudur. zevkli de bir şeydir.
