çok acımasızca görünse de, karşınızdaki kişinin ilk hatasında yapılması gerekendir. inanın, ikinci hata, hemen ardından gelecektir. kalırsanız, üçüncü hata çok daha büyük bir hızla karşınızda olacaktır.
yolun sonuna gelmektir. sevdiğin kişi için her şeyi yapmışsındır, kıymet bilinmemiştir. seni bir türlü anlayamamıştır yeterince değer verdiğini hissettirememiştir. sevdiğini bile hiç söylememiştir. öyle çok üzülmüş öyle çok ağlamışsınızdır ki göz yaşlarınınız içinizi yakmış kalbinizi kurutmuştur. ruhunuz artık bu bedende bile durmak istemiyordur. ölmek daha iyi düşünürsünüz, çok sevdiğinizi bile bile onsuz olmayacağını bile bile, hayatın anlamının kalmayacağını bile bile onu terkedersiniz. terk etmek bazen kendini unutmaktır binlerce kalabalığın içinde ruhunuzu orda onun yanında bırakıp sonsuza uzanmaktır. giden siz misiniz kalan o mudur hiç anlaymazsınız.
insanevladıysan, terk etmekte hatamı yaptım diye dönüp bir düşünürsün. ağır mı oldu, bir şansa daha versemiyim dersiniz. öyle sevecen, yapabilitesi zevkli bir hadise değildir.
Kusmak gibidir. Nasıl mı? Hani mideniz bulanmaya başlar, bir türlü çıkarıp rahatlayamazsınız. Çareler ararsınız, nane limon kaynatır anneniz. En sonunda mide asitleri yükselerek uygun bir kıvama gelir ve ağzınız sulanmaya başlar. işte o zaman leğene koşar kusarsınız. Aynen böyle bir şeydir terk etmek. Artık fena halde canınız yanıyordur, ama hiç bir şey fayda etmiyordur düzeltmek için. Hayır, kussanız rahatlayacaksınız ama olmuyor bir türlü. O bulantıdan, iç sıkıntısından kurtulmak, hayatınıza bir daha hiç bir insanı almamak istersiniz. Kusmak gibi, birden bire geliverir ağzınıza bitti demek. işte o an rahatlar, dönüp arkanızı çeker gidersiniz.
kimi zaman terk etmek; uzaktaki sesin gizemine kapılmaktır. kendini başkalarından sakınmaktır. sadece terk etmek değildir bazen, Aynı zamanda terk edilmektir.
dere iken nehre dökülmek, nehir olunca denize kavuşmak ve oradan da okyanusa açılmak isteğidir. fani alemde baki kalmak için hoş bir seda bırakma telaşını gizliden gizliye yaşamaktır kimbilir... ve bazen hüküm giymektir, ayrılmaktır... Sevgiliden, yaşanılan kentten, ülkeden, dünyadan... ve bazen insan; ayrılarak gidişin tadını aldığında yaşamın gerçek anlam boyutunu kavramaya başlamış demektir.
