Hayatında eğer biri varsa ve gerçekten bağlanmışsan seviyorsan onu kaybetmemek için yaşanan endişedir.
Bir çok insan; 'o beni kaybetti beni onu kaybetmedim.' felsefesini benimsemeye çalışsa da bu konuda samimi olduklarına inanmıyorum
Birini kaybetme korkusu kompleks değil, eziklik değil, özgüven eksiklikliği hiç değil.
Tüm benliğimi kaplamış bir insan var hayatımda. Sabah onun varlığına şükrederek uyanıyorum. Sabah önce ben evden çıkıyorsam ve hava soğuksa sıkı giyin! diye mesaj atıyorum. Yemek yedi mi mutlu mu nerede ne yapıyo biri canını sıktı mı her saniyesini bilip yanında olmak istiyorum. (Kontrol manyağı değilim!) ve ona da söylediğim gibi bu hayattaki tek amacım; 'Onu mutlu etmek olsun istiyorum.' bir o kadar da karşılıklıdır ki bu her saniyemi biliyor ve benimle her şeyini paylaşıyor. kimi zaman birbirimize itiraf ediyoruz aşık değiliz birbirimize ama birçok aşıktan daha samimi duygular beslediğimize inanıyoruz. Hayatı paylaşıyoruz, hayatın ta kendisini birlikte yaşıyoruz. Hiç bir zorlukta pes edip birbirimizi yarı yolda bırakmıyoruz. Gecem gündüzüm sabahım akşamım dünüm bugünüm yarınım herşeyim onlayken herşeyim o olmuşken nasıl kaybetmekten korkmaz insan!
bu psikolojik bi rahatsızlıktır, sevgiliden ayrılma korkusu olarak ingirgenmemelidir. sadece sevgilide değil çok sevmediğiniz bi arkadaşınızda dahi bu korkuyu yaşarsınız eğer böyle bi travmatik sendroma sahipseniz.
geçer geçer. çok yaşadık bunları ! sonra bir bakmışsın olay ben "heyecan istiyorum"a dönüşmüş. elin oğlu/kızını bu kadar ciddiye almayacaksın. günü geldiğinde sana acımayacaktır...
makul düzeydeki, makul bir ilişki içinde gayet sağlıklı ve makuldür. ilişkiye başlamadan sepetleme hayalleri kuran yıkıcı ruhlar anlamaz, dert anlatmak boşuna.
Mesela nasıl desem birine çok değer verirsiniz ve o kişinin sizi bırakacağı gerçeği sizi korkutur. Sanki sarılırsınız o kollarınızın arasından kayar gider, hep yanınızdadır ama hissedemezsiniz. Size hep o sarılsın istersiniz, hep aynı sesi duymak istersiniz, kokusu aklınızdan hiç çıkmasın istersiniz. Aslında ne kadar da kaybedecek şeyiniz varmış değil mi?
işte budur belki de sizi korkutan. Belki de bir gülüş, bir ses tonu, bir bakıştır. Hepsi bi anda sizi bırakır cok uzaklara gider. Bağırsağız duymaz ağlasanız hissetmez. Geriye hafızanızda kalan az buçuk ses tonu vardır, kokusu vardır. işte bence budur korkutan insanı. Aklınıza sizin ona karşı hissettiğiniz duygular gelir, içinizden "ya şimdi o bunları başkasına hissediyorsa" dersiniz ama ne çare o artık çok uzaklara gitmiştir. Yalnızlık zor sözlük neyse fazla uzatmadan bir sigara yakayım ve gideyim. Sizede yaktırdıysam affola. https://galeri.uludagsozluk.com/r/950519/+
birkaç hafta önce çok şiddetli yaşadığım korkudur. insan sevince gözü dönüyor. bir de üstüne hasta oldum. acaba borderline belirtileri mi var bende diye de düşünmedim değil.
