üzmüş sevgilidir. belki daha kolay olması idi arzu edilen. ya da bu sebeple ayrılmaya karar vermiştir iki taraf. ayrı dünyanın iki insanı aşkı sömürdükten sonra nefret etmek istememiştir içlerinde bir yan. ama o son sözler... hala kulaklarımda yankılanır. belki dost kalabildik ama vicdanıma yüklediği bir sızıdır armağan olan. hala söylenir o iki kelime. bırak ayrı dünyaları köprü kuralım der gibi. pusuda avını bekleyen avcı gibi.
bu gelgitlerde kaldı düşüncelerim. hakkım olan, bir şeyleri hatırlanmak istenmeyecek kadar kirlenmeden evvel korumak mıdır; yoksa ne olursa olsun yaşamasına izin vermekten başka çare bırakmayan gidişatı mıdır bunun muhasebesinde karmaşam. hengamelerim bu sebeple puslu bu sarhoş gecede.
2010 yılında hala akıllanmayıp eski sevgilim terk ederken seni seviyorum dedi dedi, arkadaş kalalım dedi, facebookta beni ekledi, 1 yıl sonra aradı saçmalıklarına kafa yoran erkek varsa lütfen ülkeyi terk etsin. zira kadın denen varlıkların götünü de hala bu tür erkekler kaldırmaktadır.
büyük ihtimalle teselli ikramiyesi veren sevgilidir. bir yandan da ardımdan kötü konuşulsun istememektedir. aynı zamanda da açık kapı bırakmak derdindedir. toparlayacak olursak; ayrılınca gerçekleşmesinden korktuğu şeyleri azaltma çabasındadır.
