terk edilen; üzülür, ağlar sızlar ama geçer. elinden gelmiş olanı yapmanın rahatlığı vardır.
terk eden; başlangıçta iyi hissederken zaman geçtikçe kötü hisseder. yeri gelir pişman olur ve vicdan azabı çeker.
terk edileni iyileştiren zaman, terk edene yaramaz.
leyla kendine mecnunsuz bir yol çizdiyse. mecnun mecnunluğundan ne kaybeder. ama leyla leyla olamaz bee. kendi olamaz fark budur. terk eden kendine yabancılaşır. terk edilen ise kendini bulur.
Şöyle izah edeyim. Kim girerse girsin hayatına, sen artık hep eksik kalacaksın..
Çoğun ben de senin, elinin sıcaklığını aldım, sarılışındaki sıkma payını, kokunu aldım, nefesini aldım sen uyurken, onunla yüzümü ısıttım.
Ben senden sabah uyanışlarını aldım, günaydın mesajlarını ve o savaş nedeni iyi geceler öpücüklerini..
Sen şimdi kime tam kalabilirsin ki, anlamıyorsun değil mi ben senin göz yaşlarını aldım, artık hiç kimse için adam gibi ağlayamayacaksın.
Kimse için benim kadar üzülemeyeceksin. Çoğun bende senin, onunla sigaraya başladık..Ne yaptım biliyor musun, senden geriye yeni bir sen edecek kadar bile sen bırakmadım.
O yüzden sen artık hep eksik kalacaksın. Kalbi dışarıda unutulmuş bir vücutsun artık.
Nefes alman mühim değil, asla tamamlanamayacaksın..
