ben dahil tüm askerlik yapmış kişilerin başına gelmiş hadisedir. günler haftalar aylar geçer
ama o son 3 beş gün geçmez. zaman durur, akmaz sanki. ve ister istemez adamı triplere sinirlere sokar.
moral için üst devreme '' ulan 4 gün sonra eve gidiyorsun, şu suratına bak, biz daha 9 ay buradayız olum. 9 ay lan. bugün bi kıza kitlesem, tezkerem de çocuk elimde. allahını seversen akıllı ol suratını s.ktirtme'' deyip motive ederdim. o da bana '' s.ktir git lan başımdan
pırpırlarını götüne sokturtma bana, 9 aymış da çocukmuş da, kaybol lan burdan'' deyip içini dökerdi. çok iyi bir arkadaşımdı.
zaman akıp gitmiş, şafak defterine karalamadığım 5 kare kalmıştı. hakikaten de elalem haklıydı. her azalan günde sinirim tepelere tırmanıyordu. şimdi anlamıştım üst devrelerimi. insanın içinde sivile gitme heyecanı, sevgilisiyle buluşacağı, annesine babasına sarılacağı, rakı balık yapacağı ne bileyim bu yeşil elbiselerden kurtulacağını bile düşündükçe gözüne uyku girmiyor, dakika başı da saate baktığından zaman geçmiyordu.
ama bir şekilde geçirmem lazımdı. arkadaşlarımın kalbini kırmamalıydım. sonuçta onlara daha hatıra defterimi vermemiştim. benim için iyi şeyler karalamalıydılar. 18 ay yaptığım kıyakları 5 günde hiç etmemeliydim.
akşam karakolun bahçesinde tespihim ile volta atarken;
torun= ya kukla ya. yine bana 3-5 nöbeti kitlemişler. gider ayak bi el at şu sisteme ya.
kukla= ( sistem girsin götüne) şey bak torun, şimdi ben tezkereyi alınca senin alt devrelerin gelecek. kurtulacaksın yavaş yavaş, geniş ol.
torun= ne genişi be abi. 4 gün peş peşe 3-5 mi yazılır adama ya.
kukla= yeter lan. bi siktir git ya. pavyondamı sannediyorsun kendini sanatçımıyım lan ben, istek mi istiyorsun benden . askeriye lan burası..
torun= abi sana da bir şey denmiyor ha.
çocuğun kalbini kırmıştım. elimdeki tespih bile stresimi almıyordu. hemen yere eğilip bir çakıl taşı aldım. karşımdaki veleybol direğine fırlattım, denk getiremedim. usulca eğilip bir daha aldım, fırlattım. o da isabet etmedi. sonra bir daha eğildim, bir daha, bir daha. ulan bir türlü denk gelmiyordu. stresimi alsın diye uğraşırken gittikçe ayar olmaya başladım. artık hızlı eğilip daha sert atıyordum. direğin çevresi çakıl taşı dolmuştu. sonra beni izleyen alt devrem yanıma geldi. yerden taş alıp attı.
çınnngggggggggg
vurmuştu. isyan ettim. çakıl taşlarını avuçlayıp delice fırlattım. ulan bir tanesi mi değmez amına goyyım. sinirden oturup ağlayacaktım.
alt devrem eskiden benim yaptığım gibi bana moral vermeye çalışıyordu.
alt devrem= iyi misin kukla?
kukla= s.ktir git lan.o direkte g.tüne girsin. kaybol yanımdan.
alt devrem= derdini dinlemek için geldim lan. tezkere heyecanı mı?
kukla= s.ktirtme tezkereye, yarım saattir taş atıyorum. geldin hava atarcasına vurup, s.kik s.kik suratıma baktın.atışlarda görüyorum ama ne bok yediğini, yalvarıyorsun bana
'' kukla benim hedefe de bi mermi salla'' diye. unuttun dimi.
alt devrem= git olum bi 31 çek kendine gel hiç çekilmiyosun valla.
iyi fikirdi. dediğini yapmak için peştemalimi bağlayıp, banyoya girdim.
o da ne ?
( koşarak yemekhanedeki askerlerin yanına gittim)
kukla= sabunu mu kim s.kti lan?
çavuş= ne oldu ki kukla?
kukla= birisi süpürge sapıyla sabunumun ortasını delmiş. dergiyide çıka
askerler= mu hahahaha...
kukla= gülmeyin lan. ispat etmek için sabunu getirmedim. süpürge sopası burada. aha da bak ucunda sabun var. akıllı olun. cinnet geçirtmeyin bana lan.
ona sinir buna sinir derken, son günün son saati geldi.
yinede iyi ayrıldım askerden. herkes iyi şeyler yazmış ajandama.
o sabunumu delen de benim torunmuş. hani paso 3-5 nöbeti tutan çocuk. şöyle yazmış
'' abi her gidip gelişimde aklımdaydın. seni asla unutmuycam ''
