Ak sakallı dedeciğim, beyaz takkeli beyamcacığım…
Ak yazmalı nineciğim, beyaz seccadeli teyzecim...
Çocuktur…
Bırak uzansın yatsın, elleme tespihler ile oynasın.
Çocuktur…
Ses etme fısıldaşsın, kaş çatma koşuştursun…
Bir bağrışa gönül koyar.
Bir kızmaya dudak büker.
Bir azara küser.
Boyun büken çiçek misali, güneşten yüz çeviren bitki misali…
Boynu bükük çıkar bu mescidden, yüz çeviri o mabedden…
Ve sen ne bu vebali kaldırabilirsin, ne de o yükü taşıyabilirsin…
tespih savaşı da yaparlar. nadir bulunan uslu çocuklar camideki yaşlı amcalar tarafından takdir edilir, el üstünde tutulur. tam namazın ortasında 'papi chulo' çalan çocuklar da vardır. (bkz: evet yaşadım bunu)
Onlar için teravih namazı ve ramazan ayı daha çok küçük oldukalrı için fakrında olamdıkları bir eğlence oyun gibi gördükleri zamandır. Hele teravih namazlarında herkes namaz kılarken onların birbiriyle eğlenip oyun oynamaları onlar için anlatılmaz yaşanır tabiriyle izah edilen bir durumdurr..
namazla pek alakaları yoktur birbirlerini güldürmeye ve ses çıkarmaya odaklanmışlardır. mahallenin büyük hacı amcalarının camiden kovmasıyla sonuçlanabilir yaptıkları güldürme hareketleri.
