vatandaşın iftarda yediği türlü zerzevatı teravihin yoğun temposunda eğilip kalkarken biyogaz haline getirmesidir. öyle bir geğirirki adamın salatasında hangi malzemeler olduğunu rahatlıkla anlayabilirsiniz kereviz mi soğan mı marul mu vs...
teravihden sonra hazmettiği yiyecekleri kuburla buluşturmayı hayal eden adamdır.
bütün gün oruç tut, sözde arın falan, nefsini terbiye et hesapta ama onca milletin arasında sığırlar gibi geğir. sonra da görevini yapmış olduğunu sanarak danalar gibi helaları doldur. aferin koçum sana. ye iç şiş.
iftarda bol bol turp yemiştir. iftardan önce de soda içmiştir bir kazan.
bu gibi durumların önüne geçmek için terafiden önce müminler bir saat kampa alınmalıdır .
sağdan ve soldan olmak üzere rüzgarıyla kokusunu burunlara kadar getiren adamdır. burda bir gıybet değil sorun konuşuluyor ayrıca. imam her ramazan başında bu gibi hususlara dikkat edilmesi gerekliliğini vurgular cemaat umursamaz. sevap yapayım derken günaha girmenin lüzumu yok. bilmiyorsa öğrenmeli çünkü. bir de bunların daha tehlikeli çeşitleri vardır:
bu kişi benim amcamdır. başkası olsa ağzının ortasına vururum ama amcam sevimli yauv, hayatta en kıl olduğum hareketlerden birini yapmasına rağmen o kadar sinirlenmiyorum. zaten sinirlensem de amcamı dövemem.
