ozel mesajla tanistigimiz zaman, arsizlik edip telefon numarasini istemedigime yandigim, cok sevdigim, gidisinden yeni haberdar oldugum, cok ama cok ozledigim yazar. geri donsun.
sözlükte kendimi öksüz hisstmeme sebep olan, gidişiyle beni de buralardan soğutan annem. vefasızlığımdan mı utanayım, geri döndüremediğime mi yanayım bilemiyorum...
"nereye??" dediğimdir.
silik oluşuyla üzmüştür beni de, hatta çok şaşırtmıştır.
esprili ama yine de ciddi uslubunu, kaliteli entry'lerini özleyeceğimdir.
"keşke..." desem de, kararına saygı duyuyorum. mutlu kal!
bir çok dostum ve arkadaşım bu sözlükte bir coğunun gidişini gördüm. ama bana en çok koyani ise bu nick altina entry girdiğim kişidir. elveda dostum benim elveda odanda çicekler acsin.
edit: niçin ve neden terk-i diyar ettiğini anladiğim yazar.
bakkalının adı, rüstem değil, mustafa olan yazar. o değil de, mustafa bakkal gücendi. "yılların bakkalıyım, nasıl yanlış yazarlar adımı" diye. sevgili özlemi çekmiyor efendim. 18 mayısta, ikinci evliliğini yapacak. herkesi bekleriz.
enerjisini, sağduyusunu, muhabbetini çok sevdiğim; boyuna değil, hayatı kucaklayışına bakıp değerlendirilmesi gereken güçlü kadın. kuzusuna* olan sevgisine hayran olduğum...
içimdeki anne sevgisini depreştirdi gece gece. öyle de bir sevecen! kendisini kıskandım biraz ama neyse artık. **
seoviler yüzünden suya yazı yazmaya çalışıyor muşum gibi hissettiğim bir anda attığı mesajıyla beni pek şımartmış; mutlu etmiş yazardır. laubali merhabasını aynı laubalilikle selamlıyor yanaklarını sıkmak istiyorum efenim.
