aslında bu abi ben artık yaşamıyorum ya da yaşayan bir ölüyüm söyleminin farklı bir versiyonudur. yenilen olası bir darbeden sonra duyulan acı hissiyat yaşamaya karşı oluş ama intiharı etmeyi düşünmeme gibi sebeplerle dilden dökülebilecek cümledir. sıram gelse gitsem havasında olup yakasına bitse de gitsek rozeti takılır ki bu içinde bulunulan ruh halini hülasa etmesi bakımından manidardır. sergilenen davranışlar aman abi ben elimi eteğimi çektim herşeyden tadındadır.
biyolojik gereklilikleri yerine getirerek organizmanın hayatını devam ettirmesini sağlarken; anlam yoksunluğu çekiyor olmak, maddi manevi birine-birilerine bağımlı olmak, aşık olamamak, gülememek, küflenmek. kafaya vurunca nerdeyse "koff koff" diye ses çıkacak olması.
içimde biriken toprak nereye taşıyor beni
bu çevrilmişlik
sıkıştırılmışlık hali
hangi düş benim tanrım hangi yaşam
sunuldu bana tabutların
içinden geçen uçakları göster
annemin ellerini
çoğaltmaya çalıştığım
kanatlarıma acıklı darbeler
vuruyor sinema anlamıyorum hangi
toprağı çürütmeliyim tabutu
kim kaldırdı cenazede
şimdi ben aksam aksak
bir nehir yatağından rahatsız
olacak en iyisi mi
gidip sirke koşayım
çadır devrilsin
bir hayatı yaşıyor olmanın
teorisini matematikle anlat
çünkü ellerimi
toplasam bir anne
etmiyor.
mecbur kalindigi icin, hayatta baglanilacak bir sey olmadigi icin, hayata son verecek cesarete sahip olunmadigi icin yasamaktir.
gun gelir insan bir varolus soku yasar. o sok butun beyin hucrelerini sagli sollu sarsalar, gece eve gidilmez, o gece hatirlanmaz. daha sonra evde uyanilir, aile bireyleri bir seyler anlatmaktadir ama hicbir sey hatirlanmiyordur. ulan olmedim mi der insan. hayir olmemistir. ama yasamiyordur da. teorik olarak yasiyordur. kisinin kendinden nefret ettigi an, kirpi gibi tortop olup kendi icine battigi an yapmaya basladigidir.
aylar sonra gelen edit: saglam distimikmisim canlar.
