''inan çok çalıştım, bu kalpsiz dünyayı sevebilmek için.''
bu adam çok içli aslında. dışarıdan bakınca işte alkolik, karıya kıza düşkün sefih bir insan olarak görünse de zamanında zorlamış kafasını, düşünmüş, sorgulamış. bakmış olmuyor, yaşayabilmek için bunlara yönelmiş.
Kim olacak bundan sonra
uyandığımda soğuk yatağımda
kim dinleyecek kalbimi
bakacak hep yüzüme
güzelmişim gibi sanki
kim tutacak son anda
bedenimi havada
düşen uçurumlarda
ben tutarken nefesimi
ağzından aldığım
ağzımda sakladığım
uçup gitmesin diye
biz büyür dünya değişirken
birbirimizi düşünüp başkalarıyla sevişirken…
kim sevişecek kalbiyle
inandırıp sevgiye
uyutup nefesiyle
kim ısıtacak teniyle sanki sıcak evim olup
kış vakti okul dönüşünde...
