Çukurova'da bir ilçeye yeni atanmış bir kaymakam ile büyük toprak ağalarının arasındaki çeltik mücadelesini ele alır.
Kaymakam devlettir. Her şeyi kanuna, nizama göre yapmaya çalışır. Fakat ağaların gözü paradan başka bir şey görmez. Binlerce kişinin sıtmadan ölümü pahasına çeltik ekerler;köylerin içine kadar suyu basarlar. Hem de öyle bir basarlar ki doktor kinin yetiştiremez olur köylülere.
Sonrasında ise Ağalar kazanır. Köylü yine yenilir. Ve bu idealist kaymakam teneke sesleri eşliğinde Sürgüne uğurlanIR. .
ankara devlet tiyatrosu'nun en iyilerinden. oyunculuk muhteşem, oyun zaten yaşar kemal'in kaleminden çıkmış. normade büyük tiyatro'da sahne almasına rağmen, cüneyt gökçer sahnesi'nde oynandı geçtiğimiz haftalarda. mümkünse ön sıralardan yer alın, gerilerden izlerseniz kopabileceğiniz türden bir oyun.
Doğru ve başarılı tespitleri cümlelerin arasına tesbih dizer gibi dizmiş Yaşar Kemal. Temiz ve güçlü cümleler bütün karakterlerin dudaklarının arasından onurla çıkıyor ve gönlümüzde uzun süre hatırlanmak üzere yer ediniyor.
bir yasar baba klasigi daha.. aslinda ince memed den pek bi farki yok anlati ve konu bakimindan. yine kan emici agalar, sitmadan kirilan koyluler ve baskaldirmaya mecbur bi adam.. y kemal in usta dili gercekleri tum ciplakligiyla gozler onune serer.. genc kaymakam belki en sonunda teneke sesleriyle koyden boynu bukuk ayrilir ama gozbebeklerindeki ısık sonmemistir henuz.. tabi bir de insan bu kitabin ilk sayfasinda legion d'Hunneur yasar baba nin bir diger efsane yazara hitaben imzasina sahipse belki elinin titremesinden ve nefesinin daralmasindan pek bi odaklanamayabilir cukurovaya...
ankara devlet tiyatrosu versiyonu o kadar kötü ki yaşar kemale hakaret sayılır. şiveyle güldürmeye çalışıyor yani, o derece. bir de 'insan nedir insan, mektup yazan hayvan' cümlesi en az, o da en az, on kez söyleniyor. rakamla 10. ilk seferinde ben de güldüm, kabul ediyorum ama üçüncüden itibaren sinirime dokundu. gidip de kendinize yazık etmeyin.
